หลังจากครบ 3 วันเสร็จงานทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ อย่าให้พูดเลยว่าฉันกับแอนนี่คันปากแค่ไหน พอเจอหน้ากันก็ขึ้นรถไปกับเพื่อน ๆ พอขากลับถึงโรงแรมก็โดนเร่งให้กลับห้องเไปเก็บของกลับกรุงเทพ แต่ขากลับฉันถูกจับแยกโดยจอมปีศาจที่ตอนนี้มีตำแหน่งเป็นแฟนฉันด้วย สภาพคือฉันกับแอนนี่ยืนมองกันด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ เหมือนคู่รักถูกกีดกั้นจากครอบครัว พี่ฮิวโก้เป็นคนขับรถพาแอนนี่กลับ ส่วนฉันก็ถูกดันเข้าไปนั่งในรถสปอร์ตหรูสีดำสนิท โดยที่มีผู้ชาย 4-5 คนใส่ชุดดำยืนอยู่ไม่ไกลและมี 2 คนที่ฉันจำได้ว่าเคยเจอตอนที่เขาเอารถมาให้พี่ทูที่ห้างตอนไปร้านซ่อมมือถือ พวกเขาก้มหัวให้ฉันเล็กน้อยตอนที่ฉันหันไปมอง
SR : พี่มีรถกี่คัน
TB : ถ้าส่วนตัว 3
SR : มีไม่ส่วนตัวด้วยหรอ
TB : ของที่บ้านมีประมาณ 30
SR : ห๊ะ…บ้านหรือโชว์รูม
ฉันผู้ซึ่งคิดว่าตัวเองเป็นคนก้าวทันโลกใบนี้พอสมควร แต่กลับกลายเป็นเด็กน้อยทันทีเมื่ออยู่กับเขา นั่งรถมอง
