รินลดามองจ้องคาเรนอย่างคิดถึง แต่ก็ต้องฝืนใจแข็งหลบสายตาของเขา แต่พอเขาพูดออกมา เธอจึงแลสายตาจ้องเขาเขม็ง ถ้าแม่ของเธอฟังรู้เรื่องจะทำยังไงกัน เขาไม่รู้รึไงว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
“อะ หึ่ม” ผกากระแอมเสียงออกมาเพราะเห็นลูกสาวของเธอจ้องหน้ากับหนุ่มฝรั่งคนนี้นานไปแล้ว ไม่รู้เธอจะดุลูกสาวหรือว่าฝรั่งคนนี้ดี ถ้าลูกสาวของเธอไม่ท้องล่ะก็ เธอจะไม่ว่าเลยสักคำ
รินลดาและคาเรนพอได้ยินเสียงของผกาก็เอาหน้าออกจากกันทันที จากนั้นรินลดาก็รีบหันไปบอกแม่ของตัวเองทันที
“งั้นทับทิมไปก่อนนะคะแม่ พอดีทับทิมเริ่มจะง่วงแล้วด้วย” รินลดาเอ่ยบอกมารดาออกไป แล้วทำท่าจะเดินออกไป แต่แม่ของเธอกลับเรียกเธอไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวสิลูก แม่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ลูกก็รู้นิ ช่วยแม่ดูแลแขกก่อนสิ” ผกาเอ่ยบอกออกไป เพราะเธอก็ไม่สามารถสื่อสารกับต่างชาติรู้เรื่อง
“คุณคนนั้นเป็นคนไทยนิคะ คงจะคุยกันรู้เรื่องอยู่แล้ว แม่ก็คุยกับเขาไปสิคะ ถ้าเด
