“อะไรนะ นายว่าใครเป็นเมียนายนะ” คามีลถามด้วยสีหน้าตกใจ เมื่อคาเรนบอกเขาว่านี่คือบ้านของเมีย งั้นแสดงว่ารินลดาก็ต้องเป็นเมียของคาเรนสิ คามีลคิดไปอย่างงงๆ
“ก็คนนี้แหละเมียฉันเอง” คาเรนบอกไปก็เอามือไปโอบไหล่ของรินลดาอย่างเป็นเจ้าของ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นของใคร เมียคนนี้เขาหวง
“ใครเมียคุณกัน ปล่อยฉันนะ” รินลดาพูดไปก็สะบัดตัวออกจากวงแขนที่เขาโอบไหล่ของเธออยู่ คิดว่าเขาจะทำอะไรตามใจได้แบบเมื่อก่อนรึไง เธอไม่มีทางยอม
“ดูท่าผู้หญิงเขาจะไม่ได้อยากรับนายสักเท่าไหร่เลยนะคาเรน” คามีลเอ่ยพูดไปก็ยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นรินลดาขัดขืนคาเรน
“หึ จะรับหรือไม่รับรินลดาก็เป็นเมียของฉัน เป็นแม่ของลูกฉัน” คาเรนเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เพราะยังไงตอนนี้รินลดาก็ท้องกับเขา ใครมันจะมีสิทธิ์ได้มากกว่าเขาอีก
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ แล้วก็ไม่ใช่แม่ของลูกคุณด้วยคุณคาเรน กรุณาเข้าใจซะใหม่นะคะ เพราะเรื่องของเรามันจบตั้งแต
