คงไม่มีอะไรอึดอัดไม่มากกว่าสถานการณ์ตอนนี้แล้ว เราสองคนกำลังเดินมาตามทางเพื่อไปห้องโดยมีพี่นธีเดินตามหลังมาเงียบๆ
"ห้องนี้" ฉันบอกใบเฟิร์นแล้วเอื้อมมือไปกดรหัสปลดล็อกประตู
หมับ
"มาคุยกับฉัน"
แขนของฉันถูกคนด้านหลังคว้าไว้จนใบเฟิร์นต้องหันไปมองด้วยอีกคนเพราะความสงสัย
"เนยรีบพี่นธีมีอะไรก็พูดมาเลย" ฉันพูดแล้วบิดข้อมือออกแต่เขากลับจับไว้แน่นกว่าเดิมจนต้องนิ่วหน้าเพราะเจ็บ "เจ็บค่ะ"
"..." เขาไม่ยอมปล่อยถึงแม้จะคลายมือออกเล็กน้อยแล้วก็ตาม พี่นธีปรายตาไปมองใบเฟิร์นเหมือนกำลังกดดันแล้วหันมาจ้องฉันโดยที่ไม่พูดอะไร
"แกไปคุยกับพี่เขาก่อน คุยกันดีๆนะ เดี๋ยวฉันรอในห้อง" เสียงของใบเฟิร์นดูติดขัด ถึงก่อนหน้านี้มันจะไม่รู้อะไร แต่ตอนนี้คงมีคำถามมากมายที่อยากจะถามฉัน
"พี่นธีมีอะไรก็พูดมาเลย" ฉันถามทันทีที่ถูกเขาลากเข้ามาในห้องและยังปิดประตูเสียงดัง
"..." เขาเงียบและไม่ยอมปล่อยมือค่อยๆหันมามองหน
