สองวันต่อมา
หลังจากคืนนั้นฉันก็ไม่ได้รับรู้เรื่องของวินอีกเลย ใจหนึ่งอยากจะทักไปหาเขาเพราะความเป็นห่วง แต่การทำแบบนั้นอาจจะทำให้เรื่องของฉันกับเขามันไม่จบสิ้น
เหมือนกับที่เคยผ่าน ๆ มา
วันนี้เป็นวันอาทิตย์และฉันคิดว่าจะกลับคอนโดช่วงบ่าย จึงนอนเล่นอยู่ที่บ้านก่อนในช่วงเช้า
โซ่ยังโทรหาและส่งข้อความถึงฉันตลอด เหมือนที่เคยทำก่อนหน้านี้และคงพิเศษกว่าเพราะตอนนี้มีสถานะเป็นแฟนกันแล้ว
ครืด~ ครืด~
เสียงเตือนจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ฉันหยิบมันขึ้นมาดูก่อนจะสงสัยเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่เคยเห็นมันมาก่อน
“สวัสดีค่ะ”
(น้องฟาร์หรือเปล่าคะ)
เสียงผู้หญิงจากปลายสายทำให้ฉันขมวดคิ้วเข้าหากัน มันเป็นเสียงที่ฉันไม่คุ้นเลยสักนิดเดียว
“ค่ะ แล้วนี่…ใครคะ”
(พี่วันวานะ พี่สาววิน เอาเบอร์น้องมาจากนักรบ) ปลายสายอธิบายน้ำเสียงดูร้อนใจเล็กน้อย
“มะ…มีอะไรหรือเปล่าคะ”
(พอดีวินมันไม่สบาย ไม่ยอมไปหาหมอ พี่ก็ท้องแก่แ
