Lorenzo’s Redemption

Chapter 8

Traverse looked at Lorenzo. Hindi ito makapaniwala sa ginagawa ni Lorenzo ngayon. Traverse wanted to slap himself for watching Lorenzo nervous and panicking.

Ni minsan ay hindi nito nakitang ganito ang kaibigan dahil mas sanay itong nakikitang nagbabanta, nanakot o may pinapatay ito.

Seeing Lorenzo like this makes Traverse wonder what’s special about the girl that Lorenzo even can’t take his eyes off her.

“Is she alright?” Lorenzo asked again. Traverse sighed.

Pang-ilang beses na itong tanong ni Lorenzo kahit na nakukulitan na ang Residence Doctor nila at wala itong magawa kundi sagutin ang tanong ni Lorenzo dahil natatakot itong gugulong ang ulo nito sa lupa.

“She’s not okay, boss. Ang sabi niyo sa likod siya may tama pero bakit may tama siya sa balikat niya?” The Doctor asked confusedly.

Lorenzo frowned. Nilapitan niya ang doktor at tinignan ang sinasabi nito.

Mabuti nalang at naagapan ang sugat ng dalaga dahil kung hindi ay baka namatay ito sa kakulangan ng dugo.

Hinawakan ng doktor ang sinasabi nitong sugat. Nangunot ang noo ng binata dahil tila ang sugat na ito ay hindi katulad ng sugat nito sa likod.

“Natanggal ko na ang mga bala sa sugat niya. Ang isang nasa balikat ay naimpeksyon dahil sa hindi agad pagtanggal dito pero nagawan ko na ng paraan, boss,” paliwanag ng Doktor. Lorenzo gripped his fist tightly.

Then, when he entered at the store, this girl must be suffering from pain. Bakit hindi niya nahalata agad ito? Napahamak pa ang dalaga bago niya nakitang may sugat pala ito.

“Boss, hindi lang iyon ang nakita ko.” Suddenly, the Doctor said seriously at Lorenzo.

Nakita ni Lorenzo at Traverse ang kaseryosohan ng doktor nila na nangyayari lang kapag may nakita itong malalang bagay.

Nilihis ng doktor ang hospital gown ng dalaga muntik pang sakalin ni Lorenzo ang doktor kung hindi lang ito napigilan ni Traverse.

Ayaw na ayaw niyang may humahawak sa dalaga at mas malala talagang nilihis pa ng doktor ang damit nito na siyang ikinainit ng ulo niya.

“Fucker! The next time you pull my woman’s dress without my permission I’ll ruin your face!” Lorenzo spats when the doctor faced him.

The doctor gulped when he saw his Boss’ murderous face.

Akala nito ay normal na babae lang ang dinala nila sa mansyon ni Lorenzo na walang espesyal dito kaya magagawa nitobang gawain ng mga normal na doktor dito hindi naman inakala na pagmamay-ari pala ito ng boss nito.

Traverse sighed for the nth time. Lorenzo’s taking care of this girl is just right but calling her his woman will be difficult for them and for Lorenzo.

Traverse knows Lorenzo had lots of enemies. Lorenzo just declared another war and the girl will be in trouble.

May tenga ang lupa at may pakpak ang balita. Kapag nakarating sa mga kalaban ni Lorenzo na may pinapahalagahan siyang babae sigurado si Traverse hindi mangingimi ang mga ito na patayin ang dalaga upang makaganti kay Lorenzo.

And by that, it’s another war for them. “I –I’m sorry boss,” paghingi nang paumanhin ng doktor.

Lorenzo gritted his teeth and nodded at him. Sinenyasan niyang mag-umpisa na itong magpaliwanag or else hindi totohanin ni Lorenzo ang banta niya.

Halos mawalan ng ulirat ang doktor. Nanuyo ang ang lamunan nito pati ang pawis nito ay natuyo ngunit, inumpisahan nito ang pagpapaliwanag bago pa maubos ang pasensya ni Lorenzo at malibing ito ng buhay.

“So, I –I was saying, Boss. Hindi lang ang tama ng baril ang nakita kong sugat sa kanya. She had lot of bruises in her neck, s –stomach, legs, hands, and ankle –” Hindi na natapos ng Doktor ang pagpapaliwanag nito ng humandusay nalang itong bigla sa sahig at butas ang bao ng ulo nito.

“Putang-ina!” Gulat na mura ni Traverse nang matalsikan ng dugo mula sa ulo ng doktor at dahil na rin sa gulat nito.

May gagawin pala si Lorenzo hindi man lang nag-inform sa gagawin muntik pang tumalon si Traverse sa gulat hindi na ito nasanay kapag ginagawa ng kaibigan nito ito.

Lorenzo raised his brows coldly at him.

“What!?” Lorenzo snapped at him. Traverse rolled his eyes and pointed at the girl in Lorenzo’s bed.

“Anong what-what ka dyan?! Sino na ang gagamot sa babaeng iyan?” Naiinis na wika ni Traverse na animo’y may dalaw.

Lorenzo scoffed and seriously warned him. “Isang sabi mo ba ng ‘babae’ dyan ikaw ang susunod sa Doktor na ito,” banta ni Lorenzo na siyang ikinatakot ni Traverse. Napalunok ito at nagkamot ng ulo.

“Pasensya naman! Ang akin lang naman. Sino ang gagamot sa kanya?” Buntonghiningang Sabi ni Traverse na halos takasan na yata ng kulay sa mukha.

For the record, Lorenzo stared at Traverse as if he is the idiotic person he ever knows.

“Nabagok ba ang ulo mo o naalog? Did you forget that I have a freaking degree in medicine?!” Sigaw ni Lorenzo sa kanya na ikinatalon ni Traverse.

‘f*****g hell! Papatayin yata talaga ako ng taong ito!’ Sigaw sa isipan ni Traverse.

Nakahanap lang ng lovelife ang boss nito kinakawawa na ito. Lorenzo was known to be cold and hot-tempered but when Lorenzo’s like this Traverse looks like a f*****g child.

Dinadaan nito nalang sa biro at pagiging tanga ang lahat dahil mukhang kakainin ito ni Lorenzo sa tuwing makakagawa ito ng pagkakamali.

Traverse was f*****g nervous that’s why he forgot that Lorenzo has a degree in medicine. Masyadong talented ang boss nito. Bored yata sa buhay kaya pati pagdodoktor ay pinasok nito.

Hell! Lorenzo is a freaking Pilot s***h Doctor s***h Businessman s***h Mafia Boss!

Malamang kung walang trip ang binata ay uungusan pa nito si Jose Rizal sa dami ng trabaho at lengguwaheng alam. Lorenzo can speak seven languages including Italian, Tagalog, English, Russian, Mexican, Japanese, and Korean.

Ganoon katalented ang taong ito pero hindi lang halata dahil mas inuuna pa niya ang pangpapatos sa mga babaeng tila mas mabilis niyang palitan kaysa sa underwear niya.

Paano kaya ngayon baka agad din siyang magsawa sa babaeng nasa kama niya kahit pa sabihing wala siyang pinapapasok na babae sa silid niya at ang dalaga palang ang una.

Napakainosente pa naman ng dalagang nasa kama kung masaktan man ito ni Lorenzo baka takasan ito ng bait. Huhubadan na sana ni Lorenzo ang dalaga upang gamutin ang mga natitira pa nitong sugat sa katawan nang makitang nakatitig rito si Traverse.

Lorenzo doesn’t like men stared at his property. What he owns, is only his no one else’s. At sa nakikita niyang pagtitig ni Traverse sa dalaga kahit pa wala itong gusto dito nag-iinit ang ulo niya at tila nais niyang pugutan ng ulo si Traverse at ipagulung-gulong ito sa labas ng mansyon.

Walang ibang titingin sa dalaga kundi siya lang. Bawat parte ng katawan nito ang kanya at wala ng iba.

“Gago! Huwag kang tumunganga dyan! Labas!” Doon lang nagising si Traverse nang makita nitong nag-aapoy ang mga mata ni Lorenzo.

Nanlaki ang mga mata nito at hindi pa naman nakakapagsalita ulit si Lorenzo at patalon itong lumabas sa silid ni Lorenzo para itong palakang-tanga na napalundag dahil sa kaba.

“Next time, you’ll look at her. Pasasagasaan kita sa pison! This girl is only mine!” Natigilan si Lorenzo sa kanyang tinuran. He just declared the girl as his and he doesn’t feel he regret it.

Kinapa niya ang dibdib baka sakaling may makapa siyang pagsisi ngunit ni katiting ay wala.

By just looking at the girl lying in his bed, everything happens so fast he knows that he can’t let the girl go.

He stared at her for a while admiring her beauty and aura. Gusto niya ang awrang bumabalot sa dalaga. Wala itong halong kasamaan man lang.

She smells so sweet. Ito yata ang amoy na hindi hahayaan ni Lorenzong mawala sa pang-amoy niya.

Nakapagkit na sa kanya ang amoy, awra at ang buong mukha ng dalaga hindi niya hahayaang mabura ito sa isipan niya. That will be his own treasure buried and kept in his mind.

“Your beauty is exquisite my doll and it seems my whole being is very fond of you,” Lorenzo muttered in her ears.

Ang dalaga naman ay tila nasa isang malalim na panaginip at habang tumatagal na nanatili si Lorenzo sa tabi niya ay mas lalong nakampante ang buong pagkatao ng dalaga.

Her unconscious mind and heart sighed deeply as her soul traveled into the deepest part of her sweet dream.

Hopefully, sa tabi ni Lorenzo ay maging masaya at makaramdam ng kapanatagan ang dalaga. Inipit ni Lorenzo ang mga nagkalat na buhok ng dalaga sa gilid ng tenga nito. Parang wala lang sa binata ang bangkay na nasa paanan nito habang pinagmamasdan ang dalaga.

He’s making himself comfortable with the girl he doesn’t even know the name but by looking at Lorenzo, he is so whipped.

Kinuha niya ang mga gamit ng doktor dahil siya na mismo ang gagamot sa dalaga. Unti-unti niyang inalis ang lahat ng damit ng babae habang nagpipigil siya ng hininga. Habang inaalis isa-isa ang damit nito si Lorenzo naman ay minememorya ang bawat parte ng katawan ng dalaga.

Hindi niya alam ang dapat maramdaman at hindi siya nagnanasa sa dalaga at lalong hindi siya nasiyahan sa nakikita niya.

She is beautiful in his eyes but seeing those scars and bruises in her body it makes him angry and livid.

“s**t. Who hurt you my doll?!” Madiing sigaw ni Lorenzo na kinakausap ang walang malay na dalaga.

Napahawak si Lorenzo sa gilid ng kama at mahigpit na hinawakan ito. Nakunot ang kobre kama dahil sa ginawa niya.

Napapikit si Lorenzo. Kalmado pa siya sa oras na ito ngunit, sa loob niya tila isang katauhan ang nabuo para magwala.

Itim, berde at lila ang mga nakikita niyang kulay mula sa iba’t-ibang parte ng katawan ng dalaga may mga bakas din na parang pinahirapan ito.

He can’t watch the girl, he can’t take care of her wound especially she’s fragile like a glass.

Natatakot si Lorenzo na kapag nahawakan niya ang dalaga ay baka masugatan ito ng kanyang magaspang na mga palad.

He’s not perfect, he also had flaws.

Ang lalumunan ni Lorenzo ay parang may nakabikig na malaking bato habang nakikita niya ang mahinang katawan ng dalaga pati siya ay nanghihina rin.

He stopped believing in love but he seems to be learning again.

Napahawak siya sa kamay ng dalaga nang umungol ito na tila nasasaktan agad siyang napabalik sa puwesto nito.

“Shh… shhh… my fragile doll, I will find who hurt you. I will find them and I will burn them alive!”