“ใช่ อย่าให้เรื่องนี้แพร่งพราย ดูสถานการณ์ก่อน ราษฏรที่อยู่ชายแดนรอยต่อระหว่างประเทศอาจลำบาก เพราะพวกมันเริ่มออกปล้นแบบนี้”
อีซาพูดเสียงขรึม เขาได้รับรู้เรื่องราวของชนเผ่าเร่ร่อนพวกนี้มานานปีตั้งแต่รุ่นบิดาและนายพลสุกรีที่คอยรายงานให้ทราบว่าลัทธิที่พวกเขานับถือ โหดร้ายและไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ
“พระองค์จะทรงจัดการเช่นไรกับพวกมันพ่ะย่ะค่ะ”
มามะองครักษ์คนสนิทอีกคนถามองค์สุลต่านที่กำลังครุ่นคิดแผนการด้วยน้ำเสียงนอบน้อมเช่นกัน
“ความจริงพวกเขาเป็นมนุษย์เหมือนเรา หากไม่จำเป็น เราไม่อยากฆ่าฟันให้เสียเลือดเนื้อ แต่ถ้าหนักหนาคงต้องทำ ถ้าพวกเขายอมมาเป็นราษฏรในประเทศของเราแต่โดยดี ประกอบอาชีพสุจริต รวมถึงหันมานับถือศาสนาของเรา แม้จะเคยเป็นคนนอกศาสนามาก่อน เรายินดีรับพวกเขาเข้ามาอยู่ในประเทศ หากชักชวนพวกเขามานับถือศาสนาของเรา ถือว่าเราได้บุญด้วย เรายินดีให้พวกเขาอยู่กันอิสรเสรีในดินแดนโซโมโรส รวมถ
