ดึกคืนนั้น เมื่อสุลต่านอีซาทรงพักผ่อนเต็มที่แล้ว
“ฮันนี่ฉันต้องไปแล้ว ฉันจะรีบกลับมาหาเธอในเร็ววัน”
เขาประทับจุมพิตหนักหน่วงที่กลีบปากอวบอิ่มแสนหวานและหน้าผากมนด้วยความรักใคร่
“ฝ่าบาท ฮันนี่ขอให้ฝ่าบาททรงแคล้วคลาดปลอดภัยนะเพคะ ฮันนี่จะรอฝ่าบาทกลับมา”
หญิงสาวตวัดแขนเรียวโอบกอดคอของเขาพร้อมกับกดจุมพิตที่ริมฝีปากหยักหนาหนักหน่วงไม่แพ้กัน
“ฉันสัญญา”
เขาพูดเสียงเบา ไม่อยากจากเธอไปแม้แต่วินาทีเดียว
อีซาใช้เวลาไม่นานในการเตรียมตัวเพื่ออกไปนอกวัง องครักษ์คนสนิททั้งสองคือลุตฟีกับมามะเตรียมพร้อมรอคอยเจ้าเหนือหัวอยู่หน้าตำหนัก พร้อมจัดการกับทหารยามทุกคนเรียบร้อย ทหารยามซึ่งเป็นคนขององค์สุลต่านจะไม่มีทางพูดอันใดเด็ดขาด ไม่ว่าเจ้าเหนือหัวของเขาจะเสด็จออกนอกวังในเวลาใดก็ตาม
มาเลย์น่าอธิษฐานขอพรจากพระผู้เป็นเจ้าให้เขาแคล้วคลาดปลอดภัย เธอรู้สึกเป็นห่วงเขายิ่งนัก แต่เชื่อในความสามารถของเขา ว่าต
