หลายวันต่อมา
---บริษัท---
14.45 น.
"ผมไม่อยากถ่าย"
"นี่พีเคคัมแบ็คก็ไม่ทำแล้วพอเขาติดต่องานมาแกก็ไม่คิดจะทำอีกมันเกินไปไหม!!?"
ฉันสะดุ้งตกใจเสียงประธานที่ตวาดดังลั่นห้องขณะที่สายตาก็เหลือบมองเขาทั้งสองคนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ มีคนติดต่องานมาให้พีเคน่ะแต่เขาไม่อยากจะทำเพราะขี้เกียจ...ใช่เขาให้เหตุผลกับประธานบริษัทว่าขี้เกียจ และเอาแต่นั่งปฏิเสธประธานมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วจนประธานหัวเสียจึงอย่างที่เห็น
"ตั้งแต่ผมทำงานมาผมยังไม่เคยได้พักเลยนะ"
"แต่นี่ศิลปินรุ่นพี่แกเลยนะพีเค!"
"ช่างหัวมันสิผมไม่เคยนับถือมันเป็นรุ่นพี่สักหน่อย และอีกอย่างทำไมมันไม่ไปหาคนอื่นแทนล่ะทำไมต้องเป็นผม??"
"..."
"หรือเพราะตัวเองหมดไฟแล้วเลยอยากได้น้ำมันอย่างผมมาเติมไฟ?"
"เกินไปพีเค!"
"หรือไม่จริง?"
ท่านประธานถอนหายใจออกมาเสียงดังขณะที่สายตาเขาก็กำลังจ้องมองพีเคอยู่อย่างเอือมระอา พีเคเหยียดยิ้มออกมาอย่างพอ
