เวลาบ่ายโมงครึ่ง นาวินมาส่งแม่และพลอยไพลินที่บ้าน ยกของที่ซื้อมากว่าหลายอย่างเอาเข้ามาให้ในบ้าน
“วินไปส่งแม่หาพ่อที่ร้านเราหน่อยได้ไหมลูก”
นาวินพยักพเยิดหน้า ก่อนจะเดินขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ
“หนูอยู่บ้านกับอาพยูนะ เดี๋ยวเย็นแม่กลับมา ไปหาพ่อเราที่ร้านก่อน” หากไม่เห็นเมียหน้าหงิกหน้างอ เดี๋ยวได้หาเรื่องมาทะเลาะกันว่าเธอไม่รักแล้ว
เดี๋ยวก็ไล่เธอกลับบ้านอีก
แต่ไล่ยังไงไม่รู้ ไล่แล้วก็ไปแอบด้อม ๆ มอง ๆ
ผัวเธอนี่ก็ตลกดีเหมือนกันนะ อิ๊อิ๊
“ค่ะ” พลอยไพลินตอบรับ ก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อฝ่ายนั้นสวมกอดเธอมา กำลังจะกอดท่านกลับ แต่ต้องชะงักไปเมื่อใครบางคนมองมา มือเรียวจึงค่อย ๆ ลดต่ำลงแทน
เธอกลัวพี่วินหวงแม่
“พยู ฝากดูแลหลานด้วยนะ” ผละออกแล้วบอกแม่บ้านของตัวเองยิ้ม ๆ
“ได้ค่ะคุณน้ำหนึ่ง”
พยูและพลอยไพลินต่างยืนส่งเจ้าของบ้านจนพ้นประตูรั้ว จากนั้นช่วยกันนำของที่ซื้อมาเอาขึ้นไปเก็บเอาไว้ในห้อง
