ห้าปีก่อน...
“เดย์จัดของเสร็จหรือยังลูกเดี๋ยวพอต้องออกไปทำธุระที่คลินิกใหม่ก่อนนะ”
เสียงวิษณุตะโกนจากชั้นล่างขึ้นไปบนห้องลูกชาย
เขากับเดย์ตัดสินใจย้ายบ้านใหม่เนื่องจากต้องการหาบ้านที่อยู่ใกล้คลินิกทำงานเพราะช่วงหลังมานี้วิษณุไม่ค่อยได้พักผ่อนทำให้สองพ่อลูกตัดสินใจไม่อยากเสียเวลาไปกับการเดินทาง
อีกอย่างคลินิกดังกล่าวก็อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยที่เดย์อยากเข้าในอนาคตด้วย
“พ่อไปเลยเดี๋ยวผมจัดของที่เหลือให้”
“งั้นฝากให้อาหารเจ้าไดมอนด์ด้วยนะ เหมือนมันจะหิวแล้ว”
“ครับ”
ซึ่งหลังจากวิษณุจากไปเดย์ก็หันไปจัดการกับของจิปาถะให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินลงมาหาเจ้าหมาตาแป๋วที่นั่งจ้องประตูรั้วอยู่หน้าบ้าน
“เดี๋ยวพ่อก็กลับมา” ร่างสูงนั่งลงข้างเจ้าหมาขนปุยพลันลูบหัวมันเบาๆ
“โฮ่งๆ โฮ่งๆ”
“อ้ะ! จะไปไหนเนี่ยไดมอนด์”
สุนัขพันธุ์ใหญ่จู่ๆ ก็วิ่งไปที่ริมรั้วเห่าเสียงดัง พอเดย์วิ่งตามไปเขาก็ได้พบกับ
