จางหลี่เหวิน บุรุษผู้มากความสามารถในด้านวิชาการ คิดอ่านคำนวณได้อย่างรวดเร็ว เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะที่หาตัวจับได้ยากทั้งยังทะนงตนและรักความเป็นส่วนตัวจึงไม่ค่อยออกงานให้ผู้ใดเห็นมาก่อน อีกทั้งยังไปศึกษาที่ดินแดนทางใต้เพิ่งกลับมาเป็นเจ้าตระกูลก็ตอนที่บิดาป่วยติดเตียง
ในขณะที่กำลังจัดการงานเอกสารอยู่นั่นเองจางซูหนี่ก็ถือวิสาสะบุกเข้ามาในห้องทำงานอย่างเอาแต่ใจ
“ท่านพี่หลี่เหวิน เหตุใดจึงจำกัดงบประมาณของข้ากันคะ!”
บุรุษเหลือบสายตามองนางผ่านแว่นทรงกลมที่ช่วยส่งเสริมให้บุคลิกดูน่าเกรงขามด้วยความไม่ใส่ใจนัก ก่อนที่เขาจะไปศึกษาที่แดนใต้ก็พอรู้นิสัยของน้องสาวคนนี้ว่าเป็นเยี่ยงไรจึงไม่แปลกใจนัก ทว่าในตอนที่บิดาเป็นเจ้าตระกูลเขาก็ไม่คิดห้ามหากจะลำเอียงให้ใคร แต่ในตอนนี้เขาเป็นเจ้าตระกูลแล้ว ทุกสิทธิ์การตัดสินใจย่อมเป็นของเขา
“เจ้าใช้ช่ายสุรุ่ยสุร่ายมากเกินไปแล้ว ข้าเคยบอกล้วไงว่าให้เพลา ๆ ลงบ้าง
