ถอนสวาท

บทที่ 3 จุดเปลี่ยน 2

กัญจน์เครียดจัด ความเจ็บแค้นที่พ่ายแพ้ อยากต่อสู้ อยากเอาชนะทำให้เขาโหมงานหนักแทบไม่ยอมพักผ่อน วันๆ หนึ่งแทบไม่มีข้าวปลาอาหารตกถึงท้อง มีแต่ควันบุหรี่และเหล้าที่อัดแน่นอยู่ในนั้น หากเอาก้นบุหรี่หรือขวดเหล้ามาวางเรียงกันคงถมบ้านได้ทั้งหลัง ภายในเวลาแค่ปีเดียวไม่น่าเชื่อว่าคนที่มีสุขภาพแข็งแรงร่างกายจะทรุดโทรมลงอย่างรวดเร็วผิดหูผิดตา จิตใจที่เข้มแข็งก็พังทลาย

ในที่สุดก็ตรวจพบว่าเขาป่วยเป็นโรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย มีเพียงเข้ารับการผ่าตัดปลูกถ่ายไตใหม่เท่านั้น จึงจะทำให้มีชีวิตรอดต่อไปได้

พอเธอทราบเรื่องก็ร้อนรนกระวนกระวายจนทนอยู่เฉยๆ ไม่ได้ เธอจะยอมให้เขาตายได้อย่างไรกัน?

อาศัยความเป็นคนคุ้นเคยกับคุณหญิงจรรยาแอบไปตรวจไตกับคุณหมอที่โรงพยาบาลสยามรักษ์ที่ครอบครัววัสวัตธาดาถือหุ้นใหญ่อยู่ ผลปรากฎว่าไตของเธอสามารถเข้ากับร่างกายเขาได้ เธอยินดีที่จะบริจาคไตข้างหนึ่งให้กัญจน์อย่างไม่นึกกลัวหรือลังเลเลย

แต่เมื่อบิดาเธอรู้เรื่องก็ออกปากคัดค้านสุดตัว ท่านให้เหตุผลกับคุณหญิงใหญ่ว่า

“ผมเสียมธุรสไปคนหนึ่งแล้ว ถ้ามีเหตุอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับลูกสาวอีกคน ผมคงอยู่ไม่ได้ ผมคงไม่กล้าไปสู้หน้าแม่ของแกที่หน้าโกศอีกแน่ๆ คุณหญิงพอจะเข้าใจใช่มั้ยครับ จะหาว่าผมเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่ผมขอละเว้นยัยมาร์ไว้สักคนหนึ่งเถอะครับ ผมขอโทษ...แต่ผมเสียแกไปไม่ได้จริงๆ”

แม้ใจเธอจะดึงดันอยากจะช่วยคนรักให้ถึงที่สุด แต่ก็ไม่กล้าต่อต้านบิดา เดิมทีหัวใจพ่อก็ไม่แข็งแรงอยู่แล้ว ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแรงอันเป็นผลพวงจากการกรำงานหนักมาหลายปี สัมผัสกับกับโลหะและสารเคมีในไซต์งานก่อสร้างที่เป็นสาเหตุของโรคอยู่ตลอด

ยิ่งพอแม่เธอเสียยิ่งทำให้ท่านเสียใจจนล้มป่วย เกิดความเครียดจนเป็นโรคหลอดเลือดในสมองตีบตันเพิ่มขึ้นอีก เคยป่วยหนักจนเส้นเสือดในสมมองแตกมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่โชคดีที่ช่วยเหลือทัน มธุมาสเลยไม่กล้าเสี่ยงด้วยเกรงจะสูญเสียพ่อไปอย่างไม่มีวันกลับ วันนั้นเธอจึงทำได้แค่มองเขาตาละห้อย ขณะยอมให้พ่อจับจูงมือเธอจากไป...

ฉากหน้าเธอแสร้งทำเป็นใจดำไม่ยอมช่วยกัญจน์ แต่ฉากหลังเธอแอบติดต่อกับคุณย่าให้เร่งดำเนินการผ่าตัดเอาไตของเธอไปเปลี่ยนให้เขา โดยมีข้อแม้ว่าให้รู้กันเฉพาะแค่เธอกับคุณย่าและคณะแพทย์ที่ทำการผ่าตัดเท่านั้น แม้แต่กัญจน์ก็ห้ามไม่ให้รู้ ด้วยเกรงว่าความลับอาจจะรั่วไหลทำให้พ่อของเธอรู้เรื่องจนเกิดอันตรายได้

อีกอย่างเรื่องที่กัญจน์ป่วยหนักก็จะให้พวกผู้บริหารที่เป็นเสือสิงห์กระทิงแรดรู้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่เพียงแต่เสียภาพลักษณ์ความน่าเชื่อถือ แต่ยังเป็นช่วงเปราะบางที่อาจจะทำให้เขาและตระกูลวัสวัตธดาสูญเสียอำนาจทั้งหมดไปด้วย

ที่สำคัญการผ่าตัดครั้งนั้นก็ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ยิ่งคนรู้น้อยก็ยิ่งดี เพราะคนที่สามารถบริจาคไตให้แก่คนป่วยได้จะต้องเป็นบุคคลในครอบครัวหรือสามีภรรยากัน มิฉะนั้นก็ต้องเข้าคิวรอรับบริจาคจากคนตาย แต่สถานการณ์ของกัญจน์ตอนนั้นไม่อาจรอได้เลย คุณหญิงจรรยาจึงต้องตัดสินใจรับข้อเสนอของเธอ เร่งดำเนินการผ่าตัดลับๆ และตกลงกันว่าจะไม่แพร่งพรายความลับนี้ให้ใครรู้เป็นอันขาด

ทว่าหลังจากฟื้นขึ้นมากัญจน์ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน พร้อมๆ กับการปรากฎตัวของพิมพ์รวีในฐานะผู้บริจาคไตช่วยชีวิตเขา แววตาที่เคยอบอุ่นอ่อนโยนยามมองเธอกลายเป็นของหล่อน มีความซาบซึ้งตรึงใจอย่างสุดซึ้ง ท่าทีเปี่ยมล้นไปด้วยความชื่นชม ทั้งสองสนิทสนมอย่างรวดเร็วชนิดตัวติดกันไปทุกที่ และเพียงไม่นานก็เปิดตัวคบหาดูใจกันอย่างหวานชื่น

เธอไม่รู้ว่าพิมพ์รวีรู้อาการป่วยของเขาได้อย่างไร รู้จากใคร จึงเข้าหาเขาในช่วงเวลาที่ประจวบเหมาะพอดี ราวกับมีการวางแผนมาอย่างดี แต่เธอรู้เจตนาของหล่อน พิมพ์รวีแอบหลงรักกัญจน์อยู่ฝ่ายเดียวโดยที่เขาไม่เคยรู้ ไม่เคยสนใจ คงไม่แยแสหล่อนด้วยซ้ำหากไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอ

แต่หลังจากวันนั้นในสายตาของกัญจน์ก็มีเพียงพิมพ์รวี...