ถอนสวาท

บทที่ 6 สาวดริงก์ 6

“มาครับ ตาผมป้อนคุณบ้าง”

หนุ่มใต้คมเข้มหยิบแก้วไวน์ของเธอมาจ่อเหนือริมฝีปากสีกุหลาบ มธุมาสยิ้มจืดเจื่อนเต็มที ใจอยากจะลุกออกไปจากตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำได้เพียงอดทนอดกลั้นยอมรับไวน์ที่คชาป้อนถึงปากเธอแต่โดยดี ร่างบางผงะเพียงนิด เมื่อเขาเอื้อมปลายนิ้วหัวแม่มือปาดเช็ดคราบไวน์บนริมฝีปากเธอให้อย่างนุ่มนวล ทำเอาเธอหน้าแดง

กัญจน์ขมวดคิ้ว แต่เพียงแวบเดียวก็คลายออก แม้สีหน้าเขาจะดูเรียบเฉย แต่หากลองสังเกตแววตาดูให้ดีๆ จะเห็นว่ามันคุกรุ่นรุ่มร้อนพร้อมจะแผดเผาคนมองได้ มีแสงเยียบเย็นพาดผ่านแววตาวูบหนึ่งขณะจ้องเขม็งไปยังมือของว่าที่หุ้นส่วนคนใหม่ เขาอยากจะตัดมันทิ้งนักโทษฐานที่กล้าแตะต้องคนของเขา

“ผมขึ้นมากรุงเทพฯ คราวนี้เพราะอยากมาดูความเรียบร้อยของโครงการวิลล่าที่เราเพิ่งร่วมมือกัน แล้วตั้งใจว่าจะต่อยอดไปถึงโครงการอสังหาริมทรัพย์โครงการใหญ่ที่สิงคโปร์ด้วย คุณทำให้ผมไม่ผิดหวังจริงๆ ครับคุณกัญจน์ เอาเป็นว่าคุณส่งสัญญาและข้อตกลงต่างๆ เสนอทางผมมาได้เลย ถ้าไม่มีปัญหาอะไร เราคงจะได้เป็นหุ้นส่วนกันเร็วๆ นี้”

“ยินดีครับ” กัญจน์ตอบรับสั้นๆ ไร้รอยยิ้ม สีหน้าไม่ยินดียินร้ายกับข่าวดีเลยแม้แต่นิด เพราะตอนนี้หัวใจเขามีแต่ความหงุดหงิดงุ่นง่านอย่างบอกไม่ถูก

ผิดกับมธุมาสที่พลันโล่งใจเหมือนยกภูเขาออกจากอก ในเมื่อเธอทำให้กัญจน์บรรลุเป้าหมายได้เซ็นสัญญาแล้ว เพื่อนเธอก็ถือว่าปลอดภัยเสียที รอยยิ้มหวานกว้างขึ้นทำเอาโลกสว่างไสวภายในดวงตาของสองหนุ่ม เธอรินไวน์ใส่แก้วแล้วยื่นส่งให้คชาอย่างรู้งาน แล้วยกแก้วไวน์ของเธอที่พร่องไปนิดเดียวชูขึ้นตรงหน้าเขา

“มาร์ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะคุณช้าง”

“ขอบคุณครับ” คชาตอบกลับด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มแววตาพราวระยับ ก่อนจะหันไปชนแก้วกับฝ่ายเจ้าภาพงานเลี้ยงส่วนตัวคืนนี้ ยกดื่มจนหมดแก้ว สายตาเจ้าชู้หันมองเพ่งพิศสาวสวยด้วยความหลงใหล มือตวัดเอวบางเข้าสู่วงแขนอีกครั้ง ลูบไล้แผ่วเบาพลางเอ่ยอย่างสบายๆ ว่า

“ผมชอบคุณมาร์มาก เธอเอาอกเอาใจคนเก่งจริงๆ จะเป็นอะไรมั้ยครับคุณกัญจน์ ถ้าผมอยากจะขอให้เธออยู่เป็นเพื่อนคืนนี้”

มธุมาสหันขวับมองคนถูกถาม ในใจภาวนาขอให้เขาปฏิเสธ

“ถ้าคุณชอบ ก็เชิญตามสบายเลยครับ” กัญจน์ตอบหน้าตาเฉย ไม่ชายตามองเธอเลย

หญิงสาวหลับตาพยายามควบคุมตัวเองอย่างสุดชีวิต สองมือสั่นเทากดขาตัวเองแน่น ปลายเล็บจิกฝังเข้าไปในเนื้อจนเลือดซิบ รอจนเธอจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองได้แล้ว จึงลืมตาเผยรอยยิ้มหวานหยด ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูคชาด้วยน้ำเสียงเย้ายวนว่า

“คืนนี้เรามาสนุกกันให้สุดเหวี่ยงเลยนะคะคุณช้าง รับรองว่ามาร์จะบริการคุณให้ถึงใจเชียว”

มธุมาสแสดงตัวราวกับผู้หญิงกร้านโลก ปิดบังความสิ้นหวังในแววตา เก็บซ่อนหัวใจที่ถูกเหยียบย่ำจนแตกสลายเอาไว้อย่างมิดชิด ไม่ปรายตามองคนใจร้ายแม้เสี้ยวองศาเดียว

กัญจน์ชะงักเหมือนไม่คิดว่ามธุมาสจะกล้าตกปากรับคำ สีหน้าของเขาเย็นชาแววตาทะมึน ลุกพรวดขึ้นทันที

“เรื่องรายละเอียดของสัญญาไว้เราค่อยมาคุยกันทีหลัง คืนนี้คุณคชาสนุกให้เต็มที่นะครับ” เขาปรายตามองแม่คนริทำตัวเป็นสาวนั่งดริงก์เพียงนิด รอยยิ้มเยาะหยันก็กระตุกขึ้น “หวังว่าผู้หญิงที่ผมหามาให้จะไม่ทำให้คุณผิดหวังนะครับ”

แล้วก็ก้าวเท้าหนักๆ เดินจากไปโดยไม่เหลียวหลังเลย

คล้อยหลังร่างสูง เสียงประตูที่ถูกปิดลงคล้ายเสียงสัญญาณอันตรายที่ทำให้คนอกสั่นขวัญผวา มธุมาสนั่งตัวสั่นงันงก น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าจวนเจียนจะหยด แต่ความดื้อรั้นเปิดเผยกระจายอยู่เต็มใบหน้าสวยเฉี่ยว เธอกัดฟันแน่น หัวใจกระตุกวูบเมื่อคชาเชยปลายคางเธอขึ้น สายตาเจ้าชู้วาววับจับจ้องเธอไม่วางตา ก่อนจะเอ่ยถ้อยคำที่แฝงไปด้วยเลศนัยว่า

“ไม่มีคนนอกแล้ว ทีนี้เราก็มาพูดเรื่องของเราได้สักทีนะครับ...คุณมธุมาส”