(บันทึกของเบลล์)
“ อิเบลล์ คิดถึงงงง ” ฉันหันไปมองเพื่อนตัวแสบสองคนที่วิ่งเข้ามากอดฉันพร้อมกัน ฉันก่อนตอบเพื่อนก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ
“ อิดอก สวยขึ้นอ่ะ ” เจ้าจอมพูดพร้อมกับจับไปตามเนื้อตัวฉัน
“ ขอบคุณค่ะ ”ฉันตอบพร้อมกับสะบัดผมใส่เพื่อน
“ อินี่ ไม่มีปฎิเสธ ” มิรินพูดพร้อมกับมองบนใส่ฉัน
“ พวกมึงเป็นไงบ้าง สบายดีกันไหม ” ฉันถามเพื่อนด้วยความคิดถึง
“ สบายดีมึง พวกอิขุนก็บ่นคิดถึงมึง ”เจ้าจอมพูด
“ แล้วทำไมวันนี้พวกมันไม่มาอ่ะ ”
“มันติดธุระกันอ่ะ เห็นจะพาไอ้ธันไปไหนของมันไม่รู้ ” มิรินพูดพร้อมกับยกแก้วน้ำขึ้นมาดูด ส่วนฉันที่ตอนแรกกำลังจะตักขนมเข้าปาก มือฉันก็หยุดชะงักทันทีพอได้ยินชื่อผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง…มันนานมากแล้วที่ฉันไม่ได้ยินชื่อเขา…
แต่พอมาได้ยินอีกครั้ง ความเจ็บปวดจากในอดีตมันก็กลับมาเหมือนกัน…
“ มิรินน…”เจ้าจอมหันไปสะกิดมิริน มิรินหันมามองฉันตื่นๆ ก่อนจะพูด
“ เบลล์ คือกูไม
