ในแต่ละห้องเรียนจะมีทีวีสื่อพร้อมทุกอย่าง คนของซ่งจวินเปิดและฉายภาพวงจรปิดขึ้นจอทีวีขนาดใหญ่ ภาพวงจรปิดเผยให้เห็นว่าชิงฮว่าเปิดประตูเข้าห้องฉินเหมย
ทุกคนเห็นเหตุการณ์ชัดเจน ว่าเป็นชิงฮว่าเองที่เอากระเป๋าใบนั้นไปไว้ที่ห้องฉินเหมย
ชิงฮว่ายืนตัวสั่นเทาด้วยความอับอายและหวาดกลัวเธอกอดแม่แน่นโดยผู้แม่ก็มีสีหน้าซีดไปไม่น้อยไปกว่าเธอ อาจารย์เอินจิงนั่งหมดสภาพอยู่ข้างๆ พวกเธอไม่คิดไม่ฝันว่าเหตุการณ์จะออกมาในรูปแบบนี้
ไป๋หรงมีสีหน้าพึงพอใจ ก็เท่านี้ที่เธอต้องการ
เมื่อภาพวีดีโอปิดลง ซ่งจวินก็หันกายโค้งคำนับไป๋หรงพร้อมเอ่ย
“ทางเราต้องขออภัยคุณไป๋หรงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมรับรองว่าจะชดเชยและลงโทษทุกคนที่เกี่ยวข้องให้เหมาะสมที่สุด”
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว” ไป๋หรงใจเย็นลงมา เธอพอใจเท่านี้แล้วจริงๆ
“ไม่ได้หรอกครับ เหตุการณ์นี้ทุกคนต้องได้บทเรียนไปพร้อมกัน ผมขอเวลาคุณไม่นาน” ซ่งจวินเอ
