"มึงไล่ไอ้เดนิสไปแบบนี้…ไม่ใช่เรื่องดีใช่ไหม?" ชลธีปรายสายตามองเพื่อน ระหว่างนั้นก็เดินตามไอ้พวกที่เดินมาหาเรื่องอย่างไม่มีใครเกรงกลัว
"อืม" เขาเค้นเสียงตอบแค่นั้น เดนิสไม่ควรเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ไม่ปลอดภัยต่อตัวของเธอ
ทันทีที่เดินมาถึงหลังตึกที่เป็นโรงเก็บของเก่า ๆ ของมหาวิทยาลัย มุมปากของไคเลอร์รีบยกขึ้น สายตาเขาพึงพอใจที่เห็นใครบางคนอยู่ในสภาพขาเข้าเฝือก บนหัวมีผ้าพันแผลวนรอบ ทั้งยังช้ำตามมือตามแขนและใบหน้า
"หึ สภาพแย่กว่าที่กูคิดไว้อีกว่ะ" เซอร์เวย์เองก็ยกยิ้มตาม เขารู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของใคร
"ฝีมือมึงใช่ไหม!?" คนบาดเจ็บรีบกรีดนิ้วถามไคเลอร์
"หายกันกับที่มึงทำกับกู" และใช่…เขายอมรับแต่โดยดี โทษฐานที่ทำให้เขาบาดเจ็บหนัก จากที่คิดว่าเป็นแค่อุบัติเหตุ แต่ข้อมูลจากการสืบทำให้รู้ว่ามันไม่ใช่
และคนตรงหน้าเป็นคนทำ
"กูทำอะไรมึง" แชมป์อริเก่าที่เคยมีเรื่องมาแล้วแสร้งทำหน้าไม่เข้าใ
