25

1250 Words

“แด๊ดขอโทษนะครับที่ทำให้มาลีร้องไห้” ไทเลอร์คิดว่าเขาคงต้องเริ่มสนใจสัตว์เลี้ยงให้มากขึ้นจะได้เข้าใจคนเลี้ยงแมวมากกว่านี้ ก็หน้าที่ของเขาคือเกิดมาเพื่อรักเด็กหญิงคนนี้อย่างเต็มหัวใจ “มาลีรักแด๊ดเท่ามาเรียแล้วค่ะ” ‘รักพ่อเท่าแมว’ ใบหน้าหล่อเหลาคลี่ยิ้มเล็กน้อย เขาจะน้อยใจได้อย่างไรกันเล่า อันที่จริงเขามาหลังเจ้าแมวตัวนั้นด้วยซ้ำไป แต่สักวันหนึ่งเขาจะทำให้มาลีรักเขามากกว่าแมว ไทเลอร์มองไปที่พิลาสินีเห็นฝ่ายนั้นลอบถอนใจดวงตาคมกริบฉาบไว้ด้วยความไม่พอใจแต่ติดที่มีมาลีอยู่ตรงนี้จึงไม่มีจังหวะให้เขาต่อว่าผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นได้ถนัด พิลาสินีไม่คิดว่าไทเลอร์จะยอมให้เอาแมวนั่งรถไปด้วยเขาเคยพูดเสมอว่าไม่ชอบนั่งรถกับสัตว์เลี้ยงเมื่อสมัยที่เคยคบกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย เขาไม่ชอบผู้หญิงที่พาแมวมานอนร่วมเตียง แม้ท่าทีของไทเลร์จะดูเรียบเฉยแต่ในใจเขากำลังคาดโทษและคิดบทลงโทษเอาไว้ไม่น้อย คดีเก่ายังไม่ทั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD