“HIJA, umiyak ka ba?”
“Ho? E…hindi ho. Ano, ahm…napuwing lang ho ako sa labas nang biglang lumakas ang ihip ng hangin. Kaya medyo naluha ho ako ng konti,” palusot ni Prix nang ibaba ang mga gamit sa sahig ng malawak na study room ng mga Madrigal kung saan gagawin ang photoshoot nila.
“Mabuti naman kung ganon. Akala ko pinaiyak ka na nitong si Ace, eh.” Nakatayo lang si Ace sa isang tabi matapos nitong ihatid doon ang dalaga. “You met each other already, I suppose? Unless, of course, umiral na naman ang pagiging supladito ng binatang ito.”
Nginitian lang ni Prix ang matandang babae nang hindi man lang tinatapunan ng tingin si Ace, habang abala siya sa pagse-set up ng mga gagamitin sa photoshoot.
“Magkakilala na kami, Tita Luisa,” sagot ni Ace. “My company has hired her services before.
