26
พอกลับมาถึงหอฉันก็อาบน้ำแล้วออกมาแต่งตัว โดยที่มีอิพี่แบทนั่งนำหน้ามุ่ยอยู่บนเตียงเพราะไม่อยากให้ฉันไปเที่ยว แต่วันนี้ฉันไม่ฟังเขาหรอกนะเพราะนัดกับเพื่อนไว้แล้วแถมยังเป็นนัดที่สำคัญด้วย
“…”
“ถ้าพี่แบทเหงาก็กลับบ้านก็ได้นะคะวันนี้” ฉันพูดแล้วเดินไปแต่งหน้า
ปกติถ้าเราไปเที่ยวกับเพื่อนจะไม่ค่อยไปด้วยกันอยู่แล้วเพราะถือว่าให้ใช้ชีวิตส่วนตัวบ้างแต่วันนี้ดูท่าเขาจะงอแงไปทุกเรื่องถึงแม้จะไม่พูดแต่ฉันดูออก ว่าเขาไม่ปกติ
“ไม่กลับ” เขาพูดแล้วเอนตัวพิงกับหัวเตียง
“โอเค งั้นก็อยู่ห้องนะคะ มีนจะไปกับเพื่อนแล้วก็กลับกับเพื่อนพี่แบทไม่ต้องไปรับมีน” ฉันพูดแล้วจัดการปัดนั่นปัดนี่ลงบนใบหน้าขาวเนียวของตัวเอง โดยที่ไม่ได้หันไปสนใจเขา
“ทำไม”
“หือ ไม่ทำไมนิคะ”
“อือ” เขาตอบสั้นแล้วก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่ฉันได้ยินนะ คงอยากพูดอะไรแหละแต่เพราะความที่เป็นคนไม่พูดมากเลยได้แต่เก๊กฟอร์มเอาไว้
ไม่นานนักยัยฟ
