บทที่ 14
หลังจากที่วางสายไปจากพี่ชาย โยธาก็ขับรถมุ่งหน้าสู่คอนโดของพริกไทย เขาใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงคอนโดที่เคยพาเจ้าของห้องมาส่งตอนเมาเมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งตอนนั้นเจ้าตัวไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำว่าเมาขนาดนั้นทำไมถึงกลับมานอนบนเตียงที่ห้องได้อย่างปลอดภัย
โยธาขับรถมาถึงคอนโดพริกไทยร่างสูงก็ลงจากรถหิ้วถุงยาที่แวะซื้อจากร้านขายยาและถุงของกินใบใหญ่หลายใบที่แวะซื้อเผื่อคนป่วยขึ้นลิฟต์ไปด้วย
ซึ่งตอนที่แวะซื้อของกินที่ร้านสะดวกซื้อ เขาเลือกซื้อมาแทบจะทุกอย่าง ทั้งข้าว ขนม น้ำ ของหวานของคาวผลไม้สามสี่อย่าง หยิบมาเยอะจนพนักงานแคชเชียร์ถึงกับมองหน้าแล้วมองหน้าอีก
เพราะสิ่งที่ซื้อมาแทบจะเป็นมินิมาร์ทขนาดย่อมได้เลย ตุนได้อีกเป็นเดือนแบบไม่ต้องออกไปเผชิญโลกภายนอกเลยทีเดียว แต่คนซื้อเขาก็ไม่ได้แคร์สายตาที่มองตอนนั้นอยู่แล้ว เขาเลยเดินหิ้วถุงออกมาจากร้านแบบไม่แคร์สายตาใคร
กระทั่งอยู่ในลิฟต์ตอนนี้มีคน
