...
ตุบ!!
“อั่ก!!” น้ำเหนือร้องขึ้นด้วยความจุกและเจ็บไม่น้อยกับหมัดหนักๆ ที่ทุบลงกลางหลังของเขา “มิ้ง!”
“เออ! กูเอง!!” ก็ว่าทำไมถึงดูลุกลี้ลุกลน ไล่เธออาบน้ำไม่หยุด “ไม่เจียมตัวเลยใช่ไหมน้ำเหนือ สภาพจะตายห่าอยู่แล้วยังเสนอหน้ามายืนสูบบุหรี่!”
โมโหยิ่งกว่าโมโห ถ้าเธอไม่สงสัยแล้วแสร้งรับปากเข้าห้องน้ำไปก่อนจะค่อยๆ แอบย่องออกมาเพื่อแอบดูน้ำเหนือก็คงไม่รู้ว่ามันคิดทำอะไร
“มันเจ็บนะมิ้ง นี่ป่วยอยู่นะ” หันมาพูดก่อนจะโอดครวญใส่
“ป่วยกับผีมึงน่ะสิ!” ตะคอกกลับอย่างหัวเสีย “กล้าพูดว่าป่วยแล้วสูบบุหรี่? งั้นมึงสูบไปทั้งคืนเลยไม่ต้องเข้าห้อง!”
พูดจบก็หมุนตัวเดินเข้าไปข้างในหวังจะปิดประตูแต่มือหนายื่นมาแทรกไว้อย่างไม่ได้ยั้งคิด
ปึ่ก!
“อ๊ะ!” น้ำเหนือร้องออกมาอีกครั้งเมื่อถูกประตูบานเลื่อนกระแทกหนีบนิ้วทั้งห้า
“.....” แต่มิ้งไม่ได้สนใจเลยสักนิด สะบัดหน้าหนีเดินเข้าห้องนอนไปทันที
“มิ้ง กูเจ็บทั
