บทที่8-3สู้ไม่ถอย

1335 Words

“เข้ามาก่อนสิ” วีรภัทรบอกตอนที่มือหนาดันประตูให้เปิดกว้าง ห้องของเขาอยู่ชั้นที่สิบเอ็ด แพทย์หนุ่มเปิดทางให้ภัคร์พิมลได้ก้าวเข้าก่อน จากนั้นเขาจึงเดินตามเข้ามาแล้วปิดประตู “เดี๋ยวนั่งรอผมที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ แล้วเราค่อยคุยกัน” ภัคร์พิมลตอบรับด้วยการพยักหน้าหงึกๆ ตอนที่เขาพาเธอขึ้นไปชั้นลอยของคอนโดฯ ห้องของแพทย์หนุ่มตกแต่งด้วยสีเอิร์ทโทนทั้งหมด เป็นสีสตูดิโอ บลู กรีน ซึ่งเป็นโทนสีเทาหม่น คลุมโทนทั้งผนัง พื้นห้องและเฟอร์นิเจอร์ ดูเรียบหรูและราคาคงไม่น้อยเลย “หนังสือในตู้หยิบอ่านได้เลยนะ หรือว่าคุณจะเปิดทีวีดูก็ได้” วีรภัทรบอกตอนที่หยิบรีโมททีวีมาวางไว้ที่โต๊ะกระจกตรงหน้าภัคร์พิมลที่กำลังนั่งลงบนโซฟา หญิงสาวส่งยิ้มให้เขา “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยวผมมานะ ตามสบายเลย” “ค่ะ” ภัคร์พิมลมองตามแผ่นหลังกว้างของวีรภัทรไปจนลับสายตา มองจนแน่ใจว่าอีกฝ่ายจะไม่กลับมาในตอนนี้ รอยยิ้มที่กลั้นเอาไว้ก็เปิดเผย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD