ตอนที่ 11
เรื่องของเราไม่ใช่ของใคร
“อ้าวน้ำ ยังไม่ได้บอกเรื่องของเรากับเขาอีกเหรอครับ”
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย!
“ระ..เรื่องนั้น”
น้ำทิพย์มองหน้าตี๋ที่ซีดเผือดของ มานพที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกสับสน แต่อย่างไรเธอก็ไม่ต้องการให้ นายเจคอบมาป่าวประกาศเรื่องแบบนี้ในตอนนี้
“คุณโจคะ ไปกันเถอะค่ะ น้ำหิวแล้ว”
มือนิ่มของเธอรีบดึงมือเขาให้เดินมาห่าง และเจคอบ ก็ยอมเดินตามมาด้วยแต่โดยดี แต่ตาคู่สีนิลยังคงเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยแววตาลุ่มลึกและแข็งกร้าว
มานพ ชะงักเมื่อสบตาคู่นั้น
แววตาจากใบหน้าหล่อเหลาเหมือนพระเจ้าสร้างของหนุ่มลูกครึ่งที่เกาะกุมมือของน้ำทิพย์นั้น ช่างดูดุดันและแฝงด้วยแววแห่งความเอาจริงที่พร้อมจะพุ่งใส่เขาได้ทุกเมื่อ
ใครวะ แค่สบตาก็รู้สึกขนลุกแล้ว ..หล่อแต่น่ากลัว
‘
‘
“แฟนเก่าน้ำเหรอครับ”
เจ้านายเจคอบ ถามเบาๆมองมือนุ่มนิ่มที่กุมเกาะเกี่ยวนิ้วเขาไว้แน่น
