วิศวะร้ายหวงรัก

Ep 5 ทำดีก็ต้องชม

บ้าบอ บ้าบอ ยังกับคนเป็นไบโพล่านี่คือเสียงในจิตใจที่ไม่สามารถพูดออกมาเป็นเสียงได้ คืนนี้ฉันจะต้องบอกทุกคนเรื่องรุ่นพี่คนนี้ให้ได้ ปั้นตังค์มีปณิธานตั้งมั่นมากว่ายังไงเธอจะต้องระบายทุกสิ่งที่เธอไปเผชิญมา ส่วนตอนนี้เธอไม่หันหลังกลับไปมองเขาแม้แต่น้อยรีบเดินดิ่งไปที่กลุ่มเพื่อนที่ยืนรวมตัวกันอยู่ในโรงอาหาร

"ตังค์มาเร็ว ๆ มีเรื่องให้ช่วย" โซดาหนุ่มแว่นพี่รหัสของปั้นตังค์ โบกมือไหว ๆ ให้เธอตอนที่เห็นเธอกำลังเดินกลับเข้ามา

"มีอะไรกันหน้าตาเคร่งเครียดกันจัง"

"ก็ไม่มีใครทำกับข้าวแบบเยอะ ๆ เป็นอะดิ่…ถ้าทอดไข่พอได้อยู่ทำแบบเลี้ยงคนกะของไม่ถูก"

"ตังค์ทำให้ค่ะ…แต่ต้องให้วีว่า ชาม ซอร์ มาดาช่วยด้วยนะคะ ไม่ได้ทำนานแล้วคงจะช้าหน่อยเลยต้องมีผู้ช่วย"

"นางฟ้าของพี่เต็มที่ไปเลยครับ"

สายตาหลายคู่มองมาจากระยะไกล ไม่มีใครรู้ว่าหนุ่มแว่นปีสองที่ชื่อโซดาพูดคุยอะไรกับปั้นตังค์ถึงได้ดีใจจนถึงขั้นจับมือถือแขน สายหนึ่งคู่มองด้วยความไม่ชอบใจโดยก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเขาเองต้องหงุดหงิดที่เห็นผู้ชายถูกเนื้อต้องตัวคนตัวเตี้ยที่เขาคอยจะรังแก ส่วนสายตาอีกสองคู่กับพอใจที่เห็นความสนุกกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ขึ้นทุกที่

"อย่างว่าพี่รหัสน้องรหัสจะสนิทกันก็ไม่แปลก"

"ไอ้สล็อต"

"กูพูดกับแม็กนั่มมึงจะกดเสียงขู่กูเป็นหมาหวงกระดูกทำไม"

"ไปไกล ๆ เลย...มึงซ่อมท่อน้ำเสร็จยังมาเดินปากมากอยู่ได้"

"ชอบหรอ?" เป็นแม็กนั่มที่ถามแบบขวานผ่าซากไม่มีแซวไม่มีอ้อมโลก

"ไม่ได้ชอบ…แค่เห็นแล้วหงุดหงิด"

"อือฮึ…แต่กูชอบเพื่อนน้องเขาจะทำอะไรอย่ามายุ่งกับคนสวยของกูแล้วกัน"

"พูดอย่างกับเขาจะคบมึงเคลียร์ผู้หญิงในสต็อกก่อนไหม?"

"คนนี้เอาจริงถูกใจกูยันปลายเล็บ…"

แม็กนั่มยิ้มร้ายก่อนจะเลี่ยงกลับไปทำงานที่ค้างอยู่ เพราะพวกเขาเป็นเฮดว๊ากแล้วก็ขึ้นชื่อเรื่องความร้ายกาจ เลยไม่มีใครจะมาวุ่นวายกับพวกเขา ต่างคนต่างทำงานรอแค่คำสั่งจากพวกเขาเท่านั้น นอกเสียจากมีปัญหาเร่งด่วนถึงจะมาขอให้ช่วย หลังจากเร่งมือจนเสร็จงานในส่วนของวันนี้ทุกคนจะเริ่มทยอยไปอาบน้ำล้างตัว เพื่อไม่ให้ต้องไปอาบน้ำตอนตะวันตกดินพร้อมตะเกียงหรือไฟฉาย เนื่องจากบรรยากาศตอนมืดที่นี่มันชวนให้ขนหัวลุกนึกถึงสิ่งเร้นลับบางอย่าง

เวลากินข้าวไม่ต้องรอรุ่นพี่รุ่นน้องเมื่อถึงเวลากินก็กินได้เลย มื้อนี้เป็นผัดผักกะหล่ำปลี กับ ไก่กระเทียมเป็นอาหารที่ดูเหมือนจะง่าย ๆ แต่จะทำให้อร่อยแบบคนกินร้องว้าวก็ยากใช่เล่น เขาเองก็มาถึงโรงอาหารเกือบจะเป็นกลุ่มสุดท้าย ในมือถือจานไปเพื่อให้แม่ครัวจำเป็นตักอาหารให้ แต่เหมือนว่าความอร่อยจะลดลงไปเยอะทั้งที่ยังไม่ทันได้ชิม

"ปั้นตังค์ครับเราของไอจีหน่อย"

"ได้สิ...ไว้เดี๋ยวตอนรวมตัวที่กองไฟนะตรงนี้ไม่สะดวก"

"เราชื่อเต้นะ"

"อืม"

~ไม่ทราบว่ารุ่นน้องจะแดกข้าวหรือไม่แดกครับ พี่ยืนรอจนตีนกระตุกแล้ว~

เสียงดังกังวานส่งสาส์นไปถึงเด็กหนุ่มหน้าตี๋ปีหนึ่งที่ไม่ยอมเดินออกไปจากโต๊ะวางถาดอาหารสักที สายตาเขาไม่ได้มองคนที่กำลังมือสั่นจากการถูกขู่แม้แต่น้อย แต่เขากับมองจ้องไปที่แม่ครัวจำเป็นอย่างไม่พอใจที่เธอเอาแต่ยืนยิ้มและพูดจาเสียงเล็กเสียงน้อยตอบผู้ชายที่มาขอไอจี ส่วนเธอก็ไม่แม้แต่จะมองเขากลับแถมยังเบี่ยงตัวเองไปหลบหลังมาดาและให้เพื่อน ๆ เป็นคนตักอาหารใส่จานของรุ่นพี่แทน

"กูไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะได้รีบมาช่วยเก็บของ"

"ได้...อย่านานละจะได้สลับกันไปก่อนมืด"

ซอร์พยักหน้ารับคำเพื่อนเพราะเพื่อนตัวเล็กของเธอน่าจะเหนื่อยมาก ทั้งผัดทั้งปรุงอยู่คนเดียวแบบไม่เสียแรงที่เกิดเป็นลูกสาวของบริษัทเคเทอริ่ง ทุกคนในกลุ่มแสนจะภาคภูมิใจในตัวปั้นตังค์ ขนาดต้มมาม่ายังอร่อยกว่าคนปกติทำ ส่วนคนที่เหลือก็ทอดไข่ผัดข้าวได้ประมาณนึงแบบเอาตัวเองรอด แต่ถ้าปั้นตังค์อยู่ทุกคนก็จะกลายเป็นหน่วยเก็บล้างทันที

"อือหืม...อร่อยวะแม็กนั่ม"

"ใครได้เป็นเมีย เฮ้ย...แฟนคงดีนั่งเล่นเกมรอกินของอร่อยทุกวันแน่"

สองเพื่อนซี้เอ่ยปากชมอาหารที่แม่ครัวจำเป็นทำ แต่เหมือนเป็นการเอาน้ำมันราดลงบนกองเพลิงมากกว่า เพราะทั้งคู่เห็นว่าเพื่อนของเขาเก็บอาการไม่อยู่ขนาดไหนตอนมีหนุ่มรุ่นน้องไปขอไอจีสาวที่ตัวเองบอกไม่ได้ชอบ นี่ขนาดไม่ชอบตีนยังกระตุกถ้าชอบขึ้นมาเสียงเตือนคงไม่มี กลายเป็นเสียงถาดอาหารคว่ำไปกองที่พื้นพร้อมไอ้หนุ่มรุ่นน้อง แล้วก็คงจะไม่มีใครได้แดกกับข้าวหอม ๆ ที่น้องปั้นตังค์อุตส่าห์ทำให้กิน

"มึงสองคนแดกเงียบ ๆ ก็ได้อย่างโอเว่อร์มาก"

"เอ่ะ...ก็น้องไม่ใช่ ๆ รุ่นน้องปั้นตังค์ทำอร่อยจริง ๆ กูชมผิดตรงไหน"

"สล็อตมันก็พูดถูกทำดีก็ต้องชม" แม็กนั่มช่วยเสริม

"กูอิ่มละจะไปสูบบุหรี่...ฝากเก็บจานด้วย"

เบียงพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ก่อนจะลุกออกไปจากจากข้าวที่ว่างเปล่า ถ้าไม่มีใครเห็นว่าเขากินคงคิดว่าเขาเททิ้งเพราะจานข้าวช่างดูสะอาดเหมือนไม่ได้ผ่านการใช้งาน เศษข้าวสักเม็ดยังไม่หลงเหลือให้เห็น

.

.

"สูบบุหรี่ห่าไรเดินจ้ำไปโซนเต็นท์น้อง"

"มึงก็ไม่แกล้งมันเดี๋ยวมันก็จะได้ถีบมึงกับกูก่อนไอ้รุ่นน้องเต้นั่นหรอก"

"เมื่อกี๊มึงก็ลูกคู่กูเหอะ...ไอ้นั่ม"

"เดี๋ยวกูไปช่วยน้องซอร์เก็บของก่อน...อย่าเข้ามาเสือกล่ะ"

"ได้หญิงลืมกูกันหมดเลยนะไอ้พวกเ_ี้ย"