ปุณณวิชญ์ขับรถออกจากบ้านหลังจากที่แวะตรวจความเรียบร้อยและคุยกับหัวหน้าช่าง เพราะกว่าเขาจะได้เข้ามาอีกทีก็หลายวัน ระหว่างทางในหัวของชายหนุ่มก็คิดเรื่องเมื่อคืนวนเวียนอยู่อย่างนั้น เขาต้องรู้ให้ได้ว่าห้องริมทางเดินเป็นของใคร มีคนเดียวที่จะช่วยตอบคำถามของเขาได้
ชายหนุ่มจอดรถคันหรูหน้าบ้านเช่าในตลาด
“สวัสดีครับพี่ษา”
“อ้าว พี่นึกว่าจะเข้ากรุงเทพฯ เลยเสียอีก”
“ตอนแรกก็กะจะเข้าไปที่บริษัทแต่คุณดาโทรบอกว่าคนอื่นๆ ออกไปไซต์งานกันหมดผมเลยแวะมาที่นี่ก่อนครับ”
“สวัสดีค่ะน้าวิชญ์” พิจิกาเดินถือน้ำดื่มกับจานแก้วมังกรเข้ามา
“เป็นไงบ้าง เพื่อนๆ ชอบขนมกันไหม”
“ชอบค่ะ มีแต่คนอยากรู้จักน้าวิชญ์ทั้งนั้นเลย พอหนูดีให้ดูรูปน้าวิชญ์ บางคนก็อยากสมัครเป็นแฟนน้าวิชญ์ด้วยนะคะ”
“ที่จะสมัครเป็นแฟนน้า นี่เพราะอยากกินขนมหรือเพราะว่าน้าของหนูดีหล่อล่ะ” เขาแกล้งถาม
“คงทั้งสองอย่างค่ะ ทั้งหล่อทั้งใจดีแบบนี้ใคร
