แล้วนี่ก็ไม่มีใครแล้ว หอมรู้ว่าแผนการของอาทำให้ทุกคนออกไปหมด แม่ของหอมก็คงไม่กลับมาแล้ว” เธอบอกอย่างรู้ทัน
“ก็ได้ อยากกินอะไรอีกไหม”
“อาต้องไปซื้อเอง ห้ามใช้ลูกน้อง” เธอดักคอ
“ถ้าอาใช้ลูกน้อง เธอจะรู้ได้ยังไง” เขาเลิกคิ้วถาม หันมามองขณะจะเดินไปที่ประตู
“หอมอยากจะพิสูจน์ความจริงใจของอา ถ้าอาใช้ลูกน้องไปซื้อ หอมก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่อาต่างหากรู้อยู่แก่ใจว่าซื่อสัตย์กับคำพูดของตัวเองแค่ไหน”
“เมียใคร ฉลาดจริง” เขาขยิบตาให้ ยิ้มตอบ ไพรหอมคิดว่าเขาจะโกรธที่โดนดักคอ แต่ผิดคาด กลายเป็นเธอเองที่มองตามแผ่นหลังของเขาไปอย่างงุนงง ปกติเขาไม่เคยทนกับการออกคำสั่งนี่นา
“นี่เป็นแผนการใช่ไหม” ว่านจันทร์เอ่ยถามขึ้นเมื่อขุนพลพาเธอขับรถออกมาจากโรงพยาบาล และยังไม่มีจุดหมาย แถมยังไม่ยอมพูดอะไรสักอย่าง
“ให้พันศึกได้ปรับความเข้าใจกับไพรหอมเถอะ พี่เองในตอนนั้น ไม่มีโอกาสปรับความเข้าใจกับว่านเลย เรื่องราวมันก็เล
