“ยายเด็กดื้อ บอกแล้วว่าอย่าเล่นมีดไง มันคม เห็นไหมว่าเกิดเรื่องจนได้” เขากอดปลอบร่างเล็กที่เอาแต่ร้องไห้ด้วยความตกใจ กลายเป็นว่าคนเจ็บต้องกอดปลอบคนไม่เป็นอะไรเลย “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ระวังหน่อยสิ ไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วนะ เธอมีลูกในท้องอีกชีวิตหนึ่งด้วย” เขาทำเสียงดุอย่างห่วงใย
“หอมจะเรียกพยาบาลนะคะ อาอย่าเป็นอะไรนะ ทำใจดีๆ เอาไว้ เลือดไหลเต็มเลย” ยิ่งเห็นเลือดยิ่งตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
“เดี๋ยวก่อน” พันศึกกันฟันพูด เขาฉุดรั้งเธอเอาไว้ ไม่ยอมให้ไปไหน
“เป็นอะไรคะ” เธอรีบลนลานถามอย่างตกใจ
“ไพรหอม เธอจะให้อภัยอาได้ไหม” เขาถามอย่างจริงจัง
“นี่! อาคะ ตอนนี้อากำลังเจ็บหนักนะ ยังจะมาพูดเรื่องให้อภัยอะไรกันอยู่อีก ไม่ห่วงตัวเองบ้างเลยหรือไง” เธอนึกเคืองที่เขาเอาแต่พูดเรื่องนี้ ไม่ห่วงตัวเองหรือไง เลือดไหลท่วมซะขนาดนี้
“ถ้าเธอไม่ให้อภัย อาก็ขอตายอยู่ตรงนี้แหละ” เขาพูดจริงๆ ชีวิตนี้ถ้าไม่มีเธอ เขาก็คงอ
