Ang kasal namin ay parang isang fairytale. Hindi ko ineexpect na kahit madalian ang pag prepare ni Frosto ay nabobonggahan parin ako. Kinasal kami sa gilid ng dagat habang papalubog na ang araw. Hindi ko mawari ang aking nararamdaman sa mga oras na iyon.
Panay ang buhos ng aking luha habang si Frosto naman ay nakatitig lang sakin ng malamlam at pinupunasan ang aking luha.
Maraming umiyak sa mga oras na iyon maging si lola at ang ina ni ate Ava. Hindi ko alam kung bakit ngunit umiiyak ang ina ni ate Ava habang kinakasal kami ni Frosto.
Nang matapos ang aming kasal at nasilyuhan ng halik ang aming pagmamahalan ay hinawakan ng mabuti ng ina ni ate Ava ang aking kamay. Naluluha siyang tinitigan ako.
Si ate Ava naman ay malungkot na nakatingin sa ina.
"Masaya ako...Sobrang saya ko dah
