แต่คนภายนอกมักบอกว่าเธอทำผิด เธอไม่เข้าใจ บางครั้งสับสนกับความผิดชอบชั่วดีที่ทำอยู่ พยายามปรับปรุงตัวเองขึ้น แต่ท่านยังบอกว่าเธอถูก และเธอปรับปรุงตัวเองไม่ได้ เพราะเธอก็คือเธอ
แต่หลังจากวันนั้น มารดากลับเริ่มพูดให้เธอไปเรียนให้จบ บอกให้เธอประหยัด และไม่เคยพูดถึงพิณทิราอีกเลย แล้วทำไมเธอต้องทำตามด้วย ทำไมเธอต้องยอมน้องสาวที่ได้ดีไปกว่าเธอ ทำไมมารดาถึงกลับคำ
ตอนนี้ทุกคนทุ่มเทความรักไปให้พิณทิราจนหมด ขนาดไอศูรย์ที่เมื่อก่อนยังตามใจเธอบ้าง ก็ไม่ตามใจอีก อดิศรเหมือนคนแปลกหน้า เพราะเธอเรียกเขาว่าอามาตลอด มารดาไม่เคยว่ากล่าวพิณทิราให้เธอฟังอีก
เธอจึงไม่อยากอยู่บ้าน ไม่อยากอยู่ที่นั่น ที่ที่เธอเคยภาคภูมิใจว่าเธอเป็นที่รักของบิดามารดา แต่ทุกคนเปลี่ยนไปหมด ยิ่งรู้ว่าไอศูรย์ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ที่สำคัญมารดามีชู้ ติดการพนัน เธอรับไม่ได้ ตอนนี้ไม่รู้ว่าท่านเลิกหรือยัง เธอไม่เคยนึกอยากใส่ใจ ระยะห่างระหว่า
