คืนนี้ฟ้าพิโรธหนักทีเดียว สายฝนเทกระหน่ำไม่ขาดสาย ลมพายุพัดแรงจนต้นไม้ใหญ่ไหวเอน เหมือนจะหักโค่น เสียงสรรพสัตว์ร้องระงม มันทำให้เธอรู้สึกหวาดหวั่นและสังหรณ์ใจอย่างประหลาด
“ป่านนี้แล้ว ทำไมพี่กลอยยังไม่กลับบ้านอีกนะ งานก็เลิกตั้งนานแล้วนี่นา” เธอพยายามโทรศัพท์หาพี่สาว แต่เครื่องกลับปิด เมื่อโทรไปที่สำนักงานก็ไม่มีคนรับสาย หากจะออกไปดูที่สำนักงานด้วยตัวเองก็เกรงว่าจะเกิดอันตราย ทั้งสภาพเส้นทางที่เปียกแฉะ สัตว์เลื้อยคลานต่าง ๆ นานา หรือแม้แต่มนุษย์ คนงานเกือบพันคนไม่ได้น่าไว้ใจทุกคน
“หรือว่า...ขอให้อุ่นช่วยดีกว่า” ละอุ่นเป็นลูกชายของหัวหน้าคนงาน ซึ่งอยู่บ้านพักใกล้กัน น้องชายของเขาชื่อดินแดน อายุห่างจากพวกเธอสามปี ทั้งคู่เป็นลูกน้องคนสนิทของภูเมฆ นิสัยดีน่ารักทั้งคู่ โดยเฉพาะละอุ่น ที่เรียนห้องเดียวกับเธอมาตลอด เขาจะคอยดูแลและปกป้องเธอเสมือนเธอเป็นน้องสาวของเขาคนหนึ่ง
“ขวัญ! มาทำไม ฝนตก
