“อะไรเหรอคะ” ปากก็ถามแต่มือก็ยื่นออกไปรับมาดู
“เสื้อผ้า ฉันซื้อให้”
“คุณเก้าคะ”
พชิราเรียกเขาเมื่อเห็นว่าเขากำลังเดินเข้าไปในห้องแต่ไม่ได้ผล จนหญิงสาวต้องตามไป แล้วก็ต้องรีบหันหลังกลับเมื่อเขากำลังถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นจนร่างกายเปลือยเปล่า
“จะไปไหน” เขารีบคว้าหญิงสาวไว้
“คุณเก้า” เธอถูกเขาอุ้มขึ้นเหนืออก หญิงสาวหลับตาปี๋ อีกทั้งยังกอดคอเขาไว้แน่น
“ถูหลังให้ฉันหน่อย วันนี้มีประชุมหลายชั่วโมงเลย... เมื่อยไปหมด”
เขาวางเธอลงในห้องน้ำ พชิรารีบหันหลังยกมือขึ้นปิดตา กฤษกรคลี่ยิ้มก่อนทำการเปิดน้ำอุ่นผสมน้ำเย็น จนอุณหภูมิได้ที่ค่อยหย่อนตัวนั่งลง
“ลืมตาได้แล้ว ทำอย่างกับไม่เห็น” เขาบ่นแล้วมองเธอด้วยสายตาตำหนิ
“มันเหมือนกันเสียที่ไหนคะ” เคยเห็นไม่เถียง แต่มันคงละโอกาสกัน ความรู้สึกก็ต่างออกไป
“ทำไมไม่ให้พิ้งค์เข้าประชุมด้วยคะ”
“แก้มเธอหายหรือยัง” เขาจับแก้มนุ่มของหญิงสาว ค่อนข้างพอใจกับยาที
