ดามยิ้มกริ่ม แม้จะไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับบุตรชายเป็นกิจจะลักษณะ แต่เรื่องจีบสาวถือว่าผ่านได้พ่อมาเต็มๆ เดินหน้าลุยให้เต็มที่ ได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง
“แต่ถ้าพิ้งค์ยังไม่พร้อม พี่รอได้” พชิรานิ่งอึ้งไปทันที หญิงสาวรู้สึกได้ถึงความแห้งผากในลำคอ เธอมองกษิดิศสลับกับมองใบหน้าดาม
“ลุงไม่เกี่ยวเรื่องนี้ ไม่ต้องเกรงใจลุง ทำในสิ่งที่อยากทำ” ดามยังคงเป็นคุณลุงใจดีเสมอสำหรับเธอเสมอ
“คือพิ้งค์ พิ้งค์”
หญิงสาวอึกอัก ยิ่งได้เห็นแววตามีความหวังของกษิดิศแล้วยิ่งพูดไม่ออก เธอเข้าใจความรู้สึกของคนที่ถูกปฏิเสธ แต่เรื่องความรักมันบังคับกันไม่ได้ เธอไม่ได้รู้สึกกับเขาแบบหนุ่มสาว แต่สำหรับเธอแล้วกษิดิศคือพี่ คือลูกของคนที่เธอรักและเคารพ
“คือพิ้งค์ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้น่ะค่ะ” มันคงเป็นคำตอบที่ดี ที่ไม่ทำให้ใครรู้สึกแย่
“ไม่เป็นไร พี่รอได้”
กษิดิศตอบกลับใบหน้ายิ้ม ทว่าเธอรู้ว่าใจเขาคงแป้วไปไม่น้อย สังเก
