“เปิดประตู!”
เมื่อเธอเงียบเขาจึงเร่งเร้า มือบางถอดสายคล้องและหมุนลูกบิดประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะพบกฤษกรในสภาพเปียกปอนไปทั้งตัว
“คุณเก้า ทำไมเปียกแบบนี้ล่ะคะ” เธอลืมตัวรีบดึงเขาเข้ามาด้านในและปิดประตูลงกลอน จากนั้นก็รื้อตู้หยิบเอาผ้าเช็ดผมออกมายื่นให้เขา
“เช็ดตัวก่อนค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
ชายหนุ่มรับมาถืออย่างว่าง่าย ระหว่างนั้นก็สำรวจห้องขนาดเล็กของหญิงสาวไปในตัว เห็นสายตาสำรวจของแขกทำเอาพชิราโล่งใจที่เธอเพิ่งจัดห้องเสร็จเรียบร้อยเมื่อตอนเย็น ไม่อย่างนั้นคงได้อายเขา
“ย้ายมาอยู่ที่นี่ แม่ไม่ว่าเหรอ” เขาเช็ดผมไปพลางถามไปพลาง นึกอยากรู้เรื่องของเธอให้มากขึ้น
“ไม่ว่าหรอกค่ะ” เขาจ้องหน้าหญิงสาวเมื่อเธอตอบเพียงเท่านั้น
“แล้วคุณเก้ารู้ได้ยังไงว่าพิ้งค์พักอยู่ที่นี่” กฤษกรไม่ตอบ แต่หันไปสนใจเช็ดผมตัวเองต่อ
“เสื้อผ้าของคุณเปียกหมดเลย ถอดออกไหมคะ เดี๋ยวพิ้งค์เอาไปปั่นแห้งที่ใต้ตึกให้” เธออ
