รุ่ยเหิงที่เห็นว่าซูฉีเห็นตนเข้าแล้ว จึงคิดที่จะพาตัวนางกลับเรือน เขาก็คาดไม่ถึงว่าตัวนางจะมาที่จวนของอี้อัน และกำลังจะทำร้ายอี้อันเมื่อเขาเข้ามาตามตัวนาง
ซูฉีไม่ตอบคำถามของรุ่ยเหิง แต่นางมองเขาอย่างโกรธแค้น เขากล้าลอบพบสตรีอื่นลับหลังนาง แล้วจะได้รู้ว่านางจะจัดการเขาเช่นไร
“พานางกลับไปเสีย” เต๋อชางเอ่ยเสียงเหยียบเย็นเอ่ยไล่ทั้งคู่ให้ออกไปจากจวนของเขา
รุ่ยเหิงมองอี้อันอย่างอาลัยอาวรณ์ก่อนจะลากตัวซูฉีกลับไปที่จวนตระกูลชุย
ซูฉีที่เห็นสายตาของรุ่ยเหิงก็สะบัดมือของเขาทิ้งก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง
“ท่านยังอาลัยอาวรณ์นางอย่างนั้นหรือ”
“เจ้าพูดเรื่องอันใด นางเป็นพี่สาวของเจ้า ข้าจะคิดอันใดกับนางได้อย่างไร”
ซูฉีเริ่มจะเสียสติไปแล้ว นางไม่มีทางเชื่อในคำพูดของรุ่ยเหิงอย่างเด็ดขาด เขาคงรู้แล้วว่าแท้ที่จริง สองกับอี้อันสลับวิญญาณกัน
แต่ก่อนที่ซูฉีจะพูดเรื่องที่ทั้งคู่สลับวิญญาณกันออกมา
