EP. 08
1062 Words
“ปา... แกเป็นยังไงบ้าง” ณิชชยาดีใจมากที่เพื่อนรักรับสาย เธอเฝ้าเพียรโทรหาตั้งแต่เช้าตรู่
“ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะ ขอโทษทีนะไม่ได้ยินเสียงมือถือเลย” ปาลินบังคับน้ำเสียงไม่ให้สั่น ไม่อย่างนั้นณิชชยาคงต้องซักถามอีกนาน
“ไม่เป็นไร ว่าแต่แกป่วยนี่ไปหาหมอหรือยัง”
“ซื้อยามากินแล้ว” หญิงสาวโกหกเพื่อจะได้จบเรื่อง คบหากับณิชชยามาก็หลายปี ทำไมจะไม่รู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้
“ตอนเย็นฉันจะไปเยี่ยมนะ”
“ไม่ต้องหรอกแก ฉันกลัวแกจะติดไข้ แกทำงานเถอะ ฉันจะพักสักหน่อย” คนเหนื่อยล้าในชีวิตอยากตัดบทเต็มแก่
“วันนี้ฉันเจอไอ้ศรุตกับอีเพื่อนทรยศที่ชั้นหนึ่งด้วย พวกมันลอยหน้าลอยตาอย่างมีความสุข ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย ทำไมคุณสุลำเอียงจะไล่ก็ต้องไล่ทั้งสองคนหรือเปล่า ทำไมไล่แต่แก” ปาลินหลับตาลง เธอรู้เหตุผลดี
“ฉันคงทำให้เขาไม่พอใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้วน่ะ”
ปาลินถอนหายใจนึกย้อนไปเมื่อปีก่อน จันทร์สุดาเข้ามาพูดคุยให้เธอร่วมมือเป็นพวกเดียวกันกับนาง แต่หญิงสาวปฏิเสธ เธอไม่รู้ตื่นลึกหนาบางระหว่างชลธรกับจันทร์สุดา แต่การที่หักหลังเจ้านายมันก็ไม่ใช่เรื่องดี และเธอไม่คิดจะทำด้วย
“แกระวังตัวไว้ด้วยล่ะ อย่าไปมีเรื่องกับใครเข้าใจไหม” ปาลินกำชับเพื่อนสนิทด้วยความหวังดี
“ฉันไม่เข้าใจทำไมคุณชลไม่ช่วยแกวะปา ปกติคุณชลไม่ยอมคุณสุอยู่แล้ว” ปาลินถึงกับรีบกลืนก้อนแข็ง ๆ ที่แล่นขึ้นมาจุกที่คอ หญิงสาวรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา
“แค่นี้ก่อนนะแก”
เธอรีบวางสาย เพราะไม่อาจควบคุมน้ำเสียงของตัวเองได้อีก ใบหน้าสวยฟุบลงบนหมอนนิ่ม ปล่อยให้น้ำตาได้ทำหน้าที่ระบายความเสียใจ
“เรียบร้อยดีใช่ไหมครับคุณอำนาจ”
ชลธรไม่ได้รับสายของอำนาจเมื่อชั่วโมงก่อน เพราะติดพันกับการคุยกับลูกค้ายาวถึงสองชั่วโมงเต็ม ด้วยทำเลที่ดินตรงนั้นเป็นที่ถูกใจ เขาจึงจำต้องเอาใจลูกค้ารายนี้ และปล่อยผ่านกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
“เรียบร้อยครับ ส่วนตัวเก่าผมให้เขาเอาไปเปลี่ยนผ้าบุให้ใหม่นะครับ”
“ครับ” เขารับคำสั้น ๆ และรอว่าอีกฝ่ายจะพูดหรือจะถามอะไรไหม แต่ปลายสายก็ยังเงียบ
“คุณมีอะไรจะถามผมไหม” เมื่อแน่ใจว่าอีกคนจะไม่พูดแน่นอน เขาจึงต้องเปิดประเด็นเอง
“ผมเจอเศษกระดาษเช็คที่บนหัวเตียงในห้องนอนครับ”
“อย่างนั้นเหรอครับ”
ชายหนุ่มนึกโกรธ ผู้หญิงคนนั้นต้องการอะไรกันแน่ หรือมันน้อยไป ทั้งที่เขาก็ให้มากกว่าไซด์ไลน์ตัวท็อปบางคนเสียอีก จะเล่นตัวอะไรกันนักกันหนา
“ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยหาข้อมูลให้ผมหน่อย”
เขาบอกรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องที่อยากรู้ อำนาจจดทุกอย่างในสมาร์ทโฟนอีกเครื่องหนึ่ง แม้จะอายุเยอะแล้ว แต่เลขาสูงวัยก็ยังทันสมัย เหมาะสมกับตำแหน่งที่ได้รับการวางใจจากเจ้านายเสมอ
“ผมจะรีบหาข้อมูลให้ภายในสามวันครับ”
“ผมขอสองวัน... อีกสองวันเจอกันนะครับ”
ชลธรวางสายก่อน เขากำลังครุ่นคิดถึงเรื่องที่ได้ยินมาจากคนเมาเมื่อคืน ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่หญิงสาวเล่า ชายหญิงคู่นั้นก็ใจร้ายใจดำเกินไป แต่มันยังมีผู้ชายเลว ๆ ที่ปล่อยให้ผู้หญิงสะอาดหมดจดมาถึงมือเขาอยู่อีกเหรอ
ภารกิจสำคัญเรื่องการพูดคุยซื้อขายที่ดินผืนใหญ่ขนาดสี่สิบไร่เสร็จสิ้นลงในอีกสองวันต่อมา ที่ดินผืนนี้เป็นสมบัติเก่าแก่รุ่นปู่ย่า แต่ต้องมาหมดลงเพราะรุ่นหลาน ชลธรเหยียดยิ้มมุมปากเมื่อนึกถึงใบหน้าของเจ้าของที่ดินรุ่นล่าสุด หลานชายไม่เท่าไหร่ แต่หลานสะใภ้หิวเงินได้อย่างน่ารังเกียจ เงินเป็นของร้อน... อยู่ในมือใครได้ไม่นานหากไม่รู้จักใช้ แม้ว่าที่ดินผืนนี้จะราคาค่อนข้างโหด แต่ชายหนุ่มก็ยอมทุ่มเทลงมาเจรจาด้วยตัวเอง ด้วยมันเป็นทำเลทอง ด้านหน้าติดทะเล ด้านหลังติดถนนสายหลักของอำเภอ ที่ใคร ๆ ก็ใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าของ แต่ของแบบนี้ใครเงินหนากว่าฉลาดกว่าก็ย่อมได้เปรียบ ชลธรหยิบแอลกอฮอล์สำหรับล้างมือขึ้นมาบีบลงบนฝ่ามือ นึกสมเพชลูกสาวเจ้าของที่ดิน ถ้าเธอปล้ำเขาได้คงทำไปแล้ว พ่อแม่ก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย ผู้คนสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมด คงนับถือคนที่เงินเพียงเท่านั้น
“จะกลับกรุงเทพเลยเหรอคะคุณชล” แค่นึกถึงเขาก็ขยาด เธอยังจะตามออกมาอีกจนได้
“ม่าเหมี่ยวคงคิดถึงคุณชลแน่ ๆ เลยค่ะ”
หญิงสาวรีบเข้ามากอดแขนเขาไว้ซบใบหน้าลง ชลธรได้แต่ยิ้มบาง โดยที่เธอไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้ถึงความคิดของเขา ว่าทั้งรังเกียจและสมเพชผู้หญิงประเภทนี้ที่สุด
“ไว้ม่าเหมี่ยวจะไปเยี่ยมคุณชลที่กรุงเทพนะคะ”
“ยินดีครับ”
แล้วเขาจะตอบอะไรได้ แต่เอาเข้าจริงถึงเวลานั้นคงต้องหลีกเลี่ยง ยิ่งรู้มาว่าครอบครัวนี้จะย้ายถิ่นฐานไปใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง เพราะบุตรสาวไปเรียนต่อที่นั่น ดูเด็กอายุสิบแปดสมัยนี้หน้าอกหน้าใจล้ำเกินอายุ หน้าตามัธยมแต่นมมหา’ ลัย อย่างที่เขาพูดกัน
ชลธรปลดข้อมือบางออก รู้สึกขยะแขยงกับสองเต้าอวบอิ่มที่จงใจแนบกับต้นแขน อีกทั้งยังถูไปมาอย่างยั่วยวน
แต่ทำไมเขากลับนึกถึงนมมัธยมพอดีมือของใครบางคน...
“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ถ้าช้ากว่านี้เกรงว่าจะตกเครื่องได้” เมื่อผู้ขายและนายหน้าออกมากันพร้อม เขาจึงขอตัวกลับอย่างเป็นทางการอีกครั้ง
- Writer
