“ไม่ว่าอะไรจะเกิด พ่อจะยืนอยู่ข้าง ๆ วีร์”
แค่นี้ใจของคนที่กำลังจะเป็นพ่อรับรู้ได้ถึงความรักที่ได้รับในฐานะลูก พ่ออยากให้เขาได้ดีและควบคู่กับการเป็นคนดีเหมือนที่ตอนนี้สมองของเขาก็เฝ้าคิดถึงแต่ลูกน้อยแม้จะไม่เคยเห็นหน้ากันก็ตาม อยากจะบึ่งรถไปที่บ้านของหญิงสาวในตอนนี้ อยากไปพูดคุยกับเธอให้รู้เรื่อง แต่ก็ถูกปรามไว้ด้วยคนผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อน เหล็กควรตีตอนร้อน แต่ไม่ใช่กับปุณณดา เพราะนอกจากจะไม่ได้ผลแล้วอาจจะหักจนต่อไม่ติดก็ได้ เขาต้องรออย่างใจเย็นตามคำแนะนำของผู้ให้กำเนิด
“เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ”
ปุณณดาเดินลงมาจากชั้นสองของตัวบ้าน ใบหน้าสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่กลับมาอยู่ที่บ้าน เพราะทั้งวดีและปัฐน์ต่างก็เอาใจใส่จนเธอแทบไม่ได้แตะต้องหยิบจับอะไรเลย นอกจากธุรกิจเล็ก ๆ ที่เริ่มก่อร่างสร้างตัวด้วยตัวเอง เธอไม่อยากรบกวนผู้มีพระคุณอีก ปัฐน์กับวดีไม่ห้ามที่เธอจะทำขนมส่งลูกค้า แต
