บทที่ 5 สามเดือน
2222 Words
บทที่ 5
สามเดือน
วันเสาร์
เมื่อถึงเวลานัดเจคอปก็มารับใบบัวไปซื้อของตามที่ได้คุยกันไว้ นอกจากชายหนุ่มจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ เขายังซื้อเสื้อผ้ากระเป๋าและรองเท้าให้เธออีกมากมาย จนตอนนี้ถุงต่างๆ เต็มมือเธอไปหมด
ใบบัวพยายามปฏิเสธแต่เจคอปไม่ฟังจึงปล่อยเลยตามเลย และเนื่องจากของมีเยอะเกินกว่าจะเอากลับทีเดียว ชายหนุ่มจึงเสนอให้เอามาเก็บที่คอนโดของเขาก่อน แล้วเขาจะทยอยเอาไปให้เธอทีหลังเพื่อไม่ให้แม่ใบบัวสงสัย
“เป็นอะไร..หื้ม” เจคอปก้มลงถามคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าตัวสั่นเมื่ออยู่ในลิฟต์ภายในคอนโดกันสองคน
“เปล่าค่ะ..” ใบบัวส่ายหน้ามือที่ถือถุงเสื้อผ้าทั้งสองเริ่มมีเหงื่อซึม
“กลัวที่แคบสินะ..หึ” เจคอปยกมือข้างที่ว่างลูบศีรษะทุยเบาๆ เมื่อเห็นใบบัวตัวสั่นกำลังหวาดกลัว
ติ้ง..
“ฟู่ว..”
ประตูลิฟต์เปิดพร้อมกับเสียงพ่นลมหายใจของคนตัวเล็กที่รีบเดินออกจากลิฟต์หน้าตาตื่น ร่างสูงที่เดินออกมาติดๆ ส่ายหน้ายิ้มเอ็นดูในความเป็นธรรมชาติของอีกคน นานเท่าไหร่แล้วที่เขาขลุกอยู่กับผู้หญิงกร้านโลก นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่เคยสัมผัสความไร้เดียงสาเช่นนี้
“ตามมาสิ..ห้องฉันอยู่ทางนี้..”
เจคอปดึงของในมือใบบัวมาถือไว้แล้วเดินจับจูงเธอไปยังห้องสุดหรูของตัวเองอย่างสบายอารมณ์ จากที่ได้ใช้เวลากับใบบัวมาเกือบครึ่งวัน ทำให้เขาได้เห็นเธอในหลายๆ ด้าน ใบบัวเป็นคนขี้เกรงใจและดูตื่นๆ สถานที่ที่ไม่เคยไป บางทีดูเด๋อด๋าจนน่ารำคาญ แต่ก็มีบางทีที่เขาก็อดเอ็นดูไม่ได้
ช่างเถอะ..ในเมื่อการฟันเธอคือจุดมุ่งหมายหลัก เรื่องอื่นไม่เห็นต้องสนใจ หากวันนี้ได้เอาก็คงดีจะได้ไม่ต้องเหนื่อยตามตื้อ แต่ถ้าไม่..ก็ขอให้ได้ล้วงนิดๆหน่อยๆ พอให้คุ้มกับเงินเกือบแสนที่เสียไป
“ม่ะ..ฉันวางของไว้ตรงนี้นะ..แล้วเธอไปนั่งรอที่โซฟาตรงโน้นก่อน”
เมื่อเข้ามาในห้องเจคอปก็วางถุงบนโต๊ะวางของ จากนั้นก็ชี้ไปยังโซฟาตัวใหญ่เพื่อให้เด็กสาวได้นั่ง ร่างบางที่อยู่ในชุดกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดพอดีตัวสีขาวที่เริ่มหมองกระชับสายสะพายกระเป๋าใบเก่าไว้แน่น รู้สึกประหม่ากับความหรูหราของห้อง ตากลมโตกวาดมองเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ก้มมองเสื้อผ้าตัวเองก็ต้องถอนหายใจ ช่าง..ไม่คู่ควรเอาเสียเลย
“บัว..ไปนั่งสิ..”
“ค่ะ” ใบบัวเดินตรงไปยังโซฟาแล้วหย่อนสะโพกนั่งลง มือยังคงกำสายสะพายกระเป๋าไว้เพราะทำตัวไม่ถูก ภาวนาให้เขาพากลับโดยเร็วไม่งั้นมีหวังเธอเกร็งจนเป็นตะคริวแน่
“อ่ะ..น้ำส้ม ดื่มก่อน” จากที่หายไปเกือบสิบนาทีเจคอปก็เดินกลับมา
“ขอบคุณค่ะ..”
ใบบัวรับมาดื่มก่อนวางมันไว้บนโต๊ะกระจก ตากลมโตมองร่างสูงที่นั่งลงข้างๆ แล้วเอียงคออย่างสงสัยที่เจคอปเปลี่ยนใส่กางเกงขาสั้นแบบสบายๆ
“วันนี้บอกแม่ว่าจะกลับมืดๆ ได้มั้ย? ..”
“บัวบอกแม่ว่าจะกลับหกโมงเย็นค่ะ”
แต่เปลี่ยนกลับตอนนี้เลยได้ไหมน้อ? เพราะสายตาของเจคอปเริ่มทำให้ใจสั่น จนไม่อยากอยู่กับเขาสองต่อสอง เธอไม่น่าคิดน้อยตามเขามาที่คอนโดเลยจริงๆ ทั้งประหม่า ตื่นเต้น หวาดกลัว และอยากลอง คือมันสับสนไปหมด
“ดีมาก..งั้นเรามาหาอะไรทำกันดีกว่า” เจคอปพูดพร้อมกับใช้นิ้วพันผมยาวสลวยเล่นอย่างถือวิสาสะ
“ทำอะไรคะ? ..” ใบบัวถามเขาตาแป๋ว จนเจคอปตาพร่ากับความใสซื่อตรงหน้า
วันนี้เด็กสาวแต่งหน้าบางๆ ริมฝีปากอวบอิ่มถูกทาบทับด้วยลิปสีอ่อน แก้มเนียนใสปัดบลัชออนสีชมพู ทำให้ใบหน้าสวยโดดเด่นทั้งที่ไม่ได้แต่งอะไรมากมาย
“ฉันยังคิดไม่ออก”
“อ่อ..” ใบบัวกัดปากเมื่อมือเจคอปเริ่มอยู่ไม่สุข เขาขยับเข้ามาใกล้ตอนไหนก็ไม่รู้ พอรู้ตัวอีกทีก็ถูกเขาสวมกอดไว้ในวงแขนเสียแล้ว ใบบัวนั่งนิ่งไม่ได้ผลักไส เพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติของคนรักที่ต้องกอดกันบ้าง จากที่อ่านในกระทู้พันทิปมาเมื่อคืน
“ชอบโทรศัพท์ที่ฉันซื้อให้มั้ย? ”
“ชอบค่ะ” ใบบัวตอบพร้อมกับยิ้มพลางนึกถึงโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดสีเขียวสุดสวยที่อยู่ในกระเป๋าสะพายใบเก่าของเธอในเวลานี้
“ไว้ฉันจะทยอยเอาของไปให้ที่บ้านนะ..”
“ค่ะ..คุณเจ”
“ว่าแต่..ทำไมวันนี้แต่งหน้า” เจคอปถามไปเรื่อยเพื่อไม่ให้เธอเกร็งจนเกินไป ใจจริงอยากจับกดใจแทบขาดแต่ก็ต้องอดใจไว้ก่อน เพราะกลัวลูกกวางจะตื่นเสียก่อน
“เอ่อ..คือ..”
จะให้บอกยังไงว่าในกระทู้แนะนำ เดทแรกของวัยสาวจะต้องแต่งหน้าและใส่เสื้อผ้าที่สวยที่สุด เพื่อสร้างความประทับใจให้ฝ่ายชาย ใบบัวจึงเลือกใส่เสื้อผ้าที่เธอคิดว่าดีที่สุดที่มีอยู่ แต่มันก็ดูเหมือนผ้าขี้ริ้วเมื่อเทียบกับเสื้อผ้าของเขาอยู่ดี
“แต่งซะสวยเลย..ฉันชอบนะ ไว้เสาร์หน้าจะพาไปซื้อเครื่องสำอาง”
คำพูดของเขาทำให้ใบบัวหน้าแดง เธอระบายยิ้มสบตาเขาที่มองมาอย่างมีความหมาย
“ขอบคุณค่ะ”
จากที่อยู่กับเขาใบบัวเรียนรู้อย่างหนึ่งว่า ห้ามปฏิเสธเด็ดขาดเวลาเขาอยากซื้ออะไรให้ ไม่งั้นเจคอปจะอารมณ์เสีย จนพาลทำให้เสียบรรยากาศระหว่างคนรัก สำหรับความสัมพันธ์ที่เพิ่งเริ่มต้นใบบัวไม่อยากทำให้เขาเสียอารมณ์บ่อยๆเมื่ออยู่ด้วยกัน
“จูบได้ป่ะ? ” จู่ๆ เจคอปก็ถามขึ้นมาดื้อๆ ใบบัวได้แต่นั่งนิ่งเมื่อเขาเริ่มลูบไปตามเรียวขาภายใต้กางเกงยีนตัวเก่า
“ดะ..ได้ค่ะ..”
“หึ..ถ้าได้ก็เงยหน้าขึ้นมาสิ”
ชายหนุ่มเชยคางมนขึ้นสูง มองไปยังตากลมโตที่ไหวระริกอย่างกับลูกกวางน้อยด้วยความพอใจ เห็นแค่นี้อารมณ์ก็เตลิดไปไกล สาบานให้ตายเขาไม่ได้เป็นคนขึ้นง่ายเพียงแค่มองผู้หญิงหรอกนะ แต่กับใบบัวช่างแตกต่าง เธอกระตุ้นอารมณ์ของเขาได้เพียงแค่มอง
..อ่า แข็งแล้วกู..
“อื้อ อื้อ”
ใบบัวครางออกมาอย่างตกใจเมื่อถูกประกบปากจูบลงมาอย่างรุนแรง ฟันหน้ากระทบกันจนรู้สึกเจ็บ เรียวลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาในโพรงปากก็ตวัดปัดแกว่งดูดดุนลิ้นเธอไปทั่ว มือหนายกขึ้นบีบอกอวบอย่างมันส์มือจนเด็กสาวนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บ เขาไม่อ่อนโยนเลยสักนิด
“อื้ม..”
พรึ่บ..
เจคอปยกร่างบางขึ้นนั่งควบบนตักทั้งที่ยังบดจูบเข้าหาอย่างหนักหน่วง เขากดเอวบางให้ส่วนกลางกายแนบชิดกันมากขึ้น จากนั้นก็ใช้มืออีกข้างสอดเข้าไปในเสื้อของเด็กสาวปลดตะขอชุดชั้นในของเธออย่างชำนาญ
ใบบัวเริ่มดิ้นเมื่อฝ่ามือร้อนสัมผัสกับเนื้ออกอวบโดยตรง แรงบีบเคล้นรุนแรงทำให้เธอปวดไปหมด ปากที่บดจูบเข้าหาเริ่มทวีความดูดดื่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอหายใจไม่ทัน และในจังหวะที่เธอจะผลักเขาเจคอปก็ถอนจูบออก
จ๊วบ !
เสียงดูดริมฝีปากล่างส่งท้ายดังลั่น น้ำลายสีใสยืดเชื่อมปากทั้งสอง ท่านั่งที่หมิ่นเหม่ทำให้หน้าอกอยู่ระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหล่าที่ตอนนี้แดงก่ำเพราะอารมณ์พิศวาสเข้าเล่นงาน
“ดูดนมนะ..ไม่ไหวแล้ววะบัว..เธอแม่ง..ยั่วเยชิบหาย!!”
“อ่ะ..คุณเจ อื้อ..”
ใบบัวตาเบิกกว้างเมื่อเขาถอดเสื้อยืดเธอออกทางศีรษะ ชั้นในตัวเก่าถูกเขาดึงให้พ้นทาง ร่างบอบบางเปลือยทอนบนถูกจับให้นอนลงบนโซฟา จากนั้นเจคอปก็เข้าประชิดซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างหื่นกระหาย
“อื้อ..เจ็บ คุณเจ อ่ะ อย่ากัด!”
คมเขี้ยวถูกฝังบนไหล่ขาวเนียนจนเกิดรอย เด็กสาวพยายามผลักเขาออกแต่เจคอปรวบแขนเรียวไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นจึงก้มลงดูดเลียเนินอกขนาดใหญ่อย่างมูมมามจนน้ำลายเปียกแฉะไปทั่วบริเวณ ยอดถันแข็งเป็นไตเมื่อถูกฟันคมขยี้เบาๆ
“อ๊า..” เด็กสาวอ่อนประสบการณ์เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสดุดันจากเขา เธอหายใจติดๆ ขัดๆ รู้สึกมวนท้องอย่างน่าประหลาด
“นมใหญ่ชิบ..ฮึ่ม”
จ๊วบ แผล่บ !
เสียงดูดเลียอกอวบทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างเร้าอารมณ์ เจคอปเล้าโลมยอดถันสีสวยอยู่นานจนพอใจ จึงยกใบหน้าขึ้นมาอยู่ระดับเดียวกันกับเธอ จากนั้นก็ก้มลงจูบปากอวบอิ่มอีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหว
“อื้อ อื้อ”
ชายหนุ่มผู้ช่ำชองไล่ต้อนเด็กสาวจนตัวอ่อนระทวย มือบางกำเสื้อตรงอกเขาไว้แน่น ชายหนุ่มดูดดึงกลีบปากอวบอิ่มจนบวมเจ่อ ก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปลิ้มลองรสหวานภายในโพรงปากนุ่มอีกครั้ง
เจคอปอาศัยจังหวะที่ใบบัวเคลิบเคลื้มลากฝ่ามือลงไปยังเนินอวบอูมภายใต้กางเกงยีน ใช้ปลายนิ้วสะกิดร่องสาวผ่านเนื้อผ้าเพื่อหยั่งเชิง และก็ต้องสบถอย่างหัวเสียเมื่อใบบัวผลักเขาออกห่างอย่างแรง
“อ่ะ..ไม่ค่ะ”
“เชี่ย..อะไรของเธอวะ!”
พรึ่บ!
ใบบัวลุกขึ้นนั่งก่อนเอื้อมมือไปหยิบเสื้อมาปิดหน้าอกมองเขาหน้าตาตื่น เจคอปหายใจพรืดใหญ่ก่อนเสยผมแล้วนั่งเอนหลังพิงพนักโซฟา
“บัวว่าเราอย่าเพิ่งทำตรงนั้นได้มั้ยคะ..รอคบกันให้ถึงหนึ่งปีก่อนค่อยทำ”
ห่าเอ๊ย !! หนึ่งปีเชี่ยไร?
“.......”
“พวกเราเพิ่งตกลงคบกัน..บัวยังไม่พร้อม คุณเจไม่ทำได้มั้ย? ”
“ฟู่ว..”
เจคอปไม่ได้ปกปิดสีหน้าไม่พอใจแต่อย่างใด เขามองเธอตาขวางก่อนเมินหน้าหนีเมื่อเห็นตาแป๋วๆ คู่นั้นมองมาอย่างอ้อนวอน
เด็กขี้ยั่ว..ไม่รู้จริงๆ เหรอวะว่าสายตาแบบนั้น มันคือการอ้อนเอ็น ไม่ใช่การขอให้เขาเห็นใจ
“คุณเจขา..”
แหนะ..ยังมาขาอีก นี่กูต้องทำยังไง คือแข็งจนจะหักแต่ก็ต้องหยุดกลางครัน หนำซ้ำเด็กนี่ยังทำหน้าอ้อนกระตุ้นอารมณ์ดิบอยู่ได้
“หยุดเรียก..และหยุดมองฉันแบบนั้น ถ้าไม่อยากโดนปี้จนจม !!”
“อึก” คำพูดแสนห่ามของเขาทำให้ใบบัวต้องกลืนคำพูดทุกอย่างลงคอ เธอเพียงแค่อยากขอให้เขาเมตตาไม่ทำอะไรก็แค่นั้น
“เรามาตกลงกันดีกว่าว่าจะเอายังไง? ..ถ้าให้รอหนึ่งปีฉันไม่ไหวแน่”
“ทะ..ทำไมคะ”
“ฉันเป็นผู้ชายนะบัว มีความต้องการเหมือนคนทั่วไป..คบใครเป็นแฟนก็อยากมีอะไรกับแฟนตัวเองป่ะวะ หรือเธอจะให้ฉันไปมีอะไรกับคนอื่น หือ? ”
“เปล่าค่ะ..คือบัว เอ่อ”
“เอาแบบนี้แล้วกัน..ฉันให้เวลาเธอสามเดือน”
“แต่..มัน..”
“สามเดือน..ไม่มีข้อแม้” เจคอปพูดเสียงเด็ดขาด สามเดือนนี่ถือว่ากูปรานีมากแล้วนะ ปกติแค่คุยสามสิบนาทีก็ลากไปปี้แล้วเหอะ
“.......” ใบบัวก้มหน้าพร้อมกับกำเสื้อแนบตัว เพื่อบดบังสายตาหื่นกระหายของเขาที่เอาแต่จ้องหน้าอกของเธอ จนรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วร่าง
“หือ? ..ว่าไงคะคนสวย” คำพูดแสนหวานทำให้ใบบัวต้องเงยขึ้น เธอมองแววตาของเขาอย่างหลงใหล มันเป็นความรู้สึกที่มีผีเสื้อบินวนอยู่ในท้องตั้งแต่วันแรกที่เจอ หากนั้นคือความรัก เธอก็คิดว่าเขาคือรักแรกพบของเธอเช่นกัน
“ดะ..ได้ค่ะ สามเดือนก็สามเดือน”
“ดีมากครับ..มานี่มา ขอฟัดอีกซักรอบ เดี๋ยวไปส่งบ้าน”
เจคอปรู้ว่าใบบัวไม่อยากอยู่ที่นี่นานจึงเอาเรื่องกลับบ้านมาหลอกล่อ และก็ได้ผลร่างบอบบางแต่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือขยับเข้าหาเขา มือหนาจึงกระชากเธอให้มานั่งบนตักและจัดการบดจูบเข้าหาอย่างดูดดื่ม ครั้งนี้ใบบัวยอมจูบตอบแม้จะเป็นจูบที่ไม่ประสาแต่ก็เรียกเสียงครางอย่างพอใจจากเจคอปได้เป็นอย่างดี
“อื้อ อื้อ”
เมื่อรู้สึกสบายใจที่เจคอปรับปากว่าจะให้เวลา ใบบัวจึงกล้าปล่อยอารมณ์ไปกับเขา เธอยกมือขึ้นคล้องคอแกร่งแล้วเบียดอกอวบเข้าหาอย่างลืมอาย ร่างกายที่เสียดสีกันทำให้เจคอปถึงกับครางในลำคอ
..ฮึ่ม ทำไมกูต้องมาทนอะไรแบบนี้ด้วยวะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ ..
- Writer
