หนิงซูเยว่รับรู้ได้ว่าร่างกายและสมองของนางคงเก็บกักความเครียดเอาไว้มากเกินไปเวลานี้สิ่งรอบๆ ตัวกำลังบิดเบี้ยวลอยเคว้งก่อนที่เรือนร่างงดงามจะทรุดฮวบลงไปโชคดีที่โอรสสวรรค์เข้าถึงตัวนางได้อย่างรวดเร็วทันท่วงที
หยางจื่ออุ้มร่างไร้สติของนางไว้อย่างหวงแหน สันกรามสบกันแน่นดวงตาโกรธเกรี้ยวพระองค์รู้ว่านางทำงานหนักแล้วยังต้องเจอเรื่องหนักใจ หากนางทำผิดคนที่จะตัดสินความผิดของนางมีเพียงพระองค์เท่านั้น
“ซูเยว่!”
นางกำนัลและขันทีประจำตำหนักต่างวิ่งกันวุ่นเพื่อตามหมอหลวงเข้ามาดูอาการ ระหว่างที่หัวหน้าหมอหลวงฝีมือดีที่สุดในแผ่นดินต้าชิงกำลังถวายการตรวจชีพจรและซักถามอาการ หยางจื่อก็ใช้เวลานั้นพิจารณารองเท้าเจ้าปัญหา ผ้าที่ใช้ทำรองเท้าชนิดนี้ยังไม่เคยปรากฎในแผ่นดินนี้ ไม่รู้ว่าหนิงซูเยว่ได้รองเท้าประหลาดนี้มาจากที่ใด
แต่เมื่อได้ยินเสียงนางกำนัลและขันทีเข้ามารายงานว่าฮองเฮาฟื้นแล้วหมอหลวงมีเรื่องด่วนต้อ
