CHAPTER SIXTEEN
1510 Words
"TALAGA bang lilipat ka na sa Madrid, Doctora?" tanong ni Liezel o ang isang nurse na roommate ni Haenna Mae.
"Tama si Liezel, Ate Mae. Bakit ba? Ano ba ang nangyari? Kung may problema ka ay maari ka namang lumapit sa management upamng magreklamo," saad pa ni Christine.
Kaso iba naman si Angel.
"Tsk! Tsk! Kayong dalawa, nakikinig ba kayo o hindi? Diba't sinabi ni Ate na management ang nagpatawag sa kaniya. Ang sabihin ninyo--- Ah, tayo pala. DahilChi iyan din ang nasa isipan ko. Total nakadaupang palad na ni Ate Mae ang director ng pagamutan ay maaring ito ang kausapin. Ang tanong ay kung makikinig ba ito. Salungatin ko agad-agad, wala namang masama sa sumubok," anito.
Tuloy!
Ang dalawa o sina Liezel at Christine ay napatingin sila sa nagsalita. At bago pa nito nahulaan ang gustong gawin ng nga ito ay dinamba na.
"Ano ba? Mga nurses naman tayo hindi wrestlers! Umalis kayong dalawa sa ibabaw ko mabuti sana kung talong ang nasa harapan ninyo at ako mismo ang kakapa!" sigaw nito.
Subalit sa tinuran nito ay mas nag-ingay silang tatlo!
NAPANGITI si MayMay dahil sa kakulitan ng mga roommate at katrabaho na rin. Maaring doktora siya at nurses ang mga ito ngunit iisang pagamutan sila nagtatrabaho.
"Thank you, guys. Alam kong pinapatawa n'yo lang ako. Ngunit buo na ang desisyon ko. Mahal ko ang trabaho ko ngunit hindi ko isasangkalan ang aking buhay. Hospital din naman ang papasukan ko sa Madrid kaya't okay na rin iyon kaysa tuluyang masira ang record ko sa kasalanang hindi ko nagawa," pahayag niya.
Kaya naman napatigil ang mga nagkukulitan. Subalit kasabay nang paglapit muli ng mga ito sa tabi niya ay muling nanariwa ang lahat sa kaniyang isipan.
(ITALICS)
"SIR, bakit mo po ako ipinatawag?" kaagad na tanong ni MayMay sa isang unipormadong doctor o ang superior nila.
"So, totoo pala ang reklamo ng mga pasyente mong naging bastos ka na simula noong naging best staff of the year ka, Doctora Valleroz. Ano'ng ipinagmamalaki mo?" patanong na pahayag ng doctor.
"Po? Ano'ng mali sa sinabi ko, Doc? Natural na itatanong ko kung ano ang dahilan kung bakit mo ako ipinatawag. Hindi ko alam na kabastusan na pala ang magtanong," sambit tuloy ng dalaga dahil sa gulat.
"Wala na akong magagawa sa bagay na iyan, Doctora Valleroz. Bilang superior ninyo ay ginawa ko lang ang nararapat. Ngunit kung gusto mong manatili bilang general surgeon dito sa pagamutan ay kausapin mo ang---"
Subalit hindi na natapos ng doctor ang sinasabi dahil mayroong basta na lamang sumulpot.
"No need, Doctor. Dahil nandito na ako. I will not withdraw my testimony against her no matter what she says," pahayag nito.
'Siya iyong tinanggihan kong operahan dahil hindi kaya ng katawan niya. Gusto tin niyang gawan ko siya ng fake documents and certificates na nakunan siya imbes na abortion. Pero, bakit umabot hanggang sa ganito? Doctor ako at instrumento para sa kaligtasan ng nga pasyente hindi upang manira ng buhay,' taimtim niyang saad.
"Excuse me, Miss. Bakit, ano ba ang nagawa kong kasalanan sa iyo? Bilang doctor at tao ay ganoon pa rin ang desisyon ko. Kaya't karapatan ko ring alamin ang dahilan sa pagreklamo mo sa akin," kaagad niyang tanong dito.
"Exactly! Iyan ang dahilan, Doktora. Ang taong tumatanggi sa akin ay parehas lang ang matatanggap na karampatang parusa. Ibig sabihin ay walang sino man ang maaring mamahiya sa anak mayaman na tulad ko. Oh? Baka nagbago na ang isip mo at gusto mo na ring isagawa ang operasyon?" patuya nitong saad.
Sa narinig ay muli siyang napatahimik. Subalit sinamantala naman ng kaniyang superior. Then, she let go of a deep sigh and started to speak.
"Estudié mucho para ser un gran médico algún día, y lo logré." Serví muchos años en mi país antes de venir aquí a Barcelona. De nuevo, me dediqué a curar y atender a todos los necesitados que entraban y salían de este hospital. Porque, como prometí en mi juramento durante mi ceremonia de graduación hace muchos años, también le prometí a Dios que sería Su instrumento para salvar vidas.("I study hard just to be a great doctor someday, and I achieved it. I served many years in my country before coming here to Barcelona. Again, I devoted myself to curing and serving everyone who is in need who's coming in and out of this hospital. Because as per my oath during my graduation ceremony many years ago, I also pledged to God that I will be HIS instrument in saving lives.")
She paused for a moment to grasp an air. Maaring magsasalita ang kapwa doctor at superior nila ngunit naging mabilis ang kilos.
"Señorita, la respeto como ser humano y como paciente de este hospital. Entiendo también que necesitas mantenerte bella, tal como querías ser. Pero déjeme decirle también esto: si sigo y hago lo que usted me ordena y emito un certificado de aborto espontáneo en lugar de un aborto, no solo quebrantaré mi juramento al graduarme, sino que también seré un pecador ante Dios y, lo que es más importante, ante todo el hospital o el Hospital de Barcelona. Porque lo que quieres hacer es un asesinato. Aun así, voy a pedir perdón por ir en contra de tu voluntad.("Miss, I respect you as a human being and a patient of this hospital. I understand too that you need to stay beautiful as you wanted to be. But let me tell you this as well: if I follow and do what you are ordering me to do and make a certificate of miscarriage instead of abortion, not only do I discard my oath when I graduate, but I will be a sinner as well to God and, more importantly, to the whole hospital or Hospital De Barcelona. Because what you want to do is a murder. Still, I'm going to say sorry for going against your will.)"
"Señor, le pido disculpas por responderle de esta manera." Porque usted conoce muy bien la razón. Somos médicos, instrumentos de nuestro Dios Padre Todopoderoso en el cielo. Es decir, estamos aquí para salvar vidas, no para matar. Quizás ella haya seguido el procedimiento adecuado, pero lo que ambos están insinuando va en contra de mi voluntad y de la misión de este hospital. Y, por último, solo quiero salir del Hospital de Barcelona sin ningún antecedente negativo. Te estaré eternamente agradecido, especialmente si concedes mi deseo.("Sir, I'm going to say sorry for answering you like this. Because you know very well the reason. We are doctors, instruments of our Almighty Father God in heaven. Meaning, we are here to save lives, not to kill. Maybe she has undergone proper procedure, but what both of you are insinuating is against my will and the mission of this hospital. And, lastly, just let me go out of Hospital De Barcelona without any bad record. I will be forever grateful to you, especially if you will grant my wish.)"
Nang matapos siya sa pananalita ay bahagya siyang yumuko patunay lamang na tapos na siya. Kailangan niyang magtungong muli sa Philippine Consulate. Dahil sila ang makakatulong sa kaniya para sa malinis na paglipat. Subalit bago pa siya makailang hakbang ay nagsalita ang superior niya.
"Don't just leave, Doctora Valleroz. I will grant your wish since you voluntarily asked for it. Stay for a while, I will let my secretary to prepare for you," anito.
Kaya naman ay humarap siya rito saka bahagyang yumuko. Tuloy ay kitang-kita niya ang pagtaas ng kilay ng babaeng namemeste.
In just a blink of her eyes, nasa kaniyang palad na ang release papers.
"Go to the cashier and take your monthly salary. You will need that to find another place to stay. Alam mo namang para sa staffs ng pagamutan ang mga apartments. Good luck to your life outside this premises," pahayag nito kasabay nang paglahad ng palad upang makipagkamay.
"Thank you, Sir," tipid niyang sambit saka tuluyang umalis.
Kaya't hindi na niya nalaman ang pinag-usapan ng dalawa. At isa pa ay wala na siyang pakialam doon.
(End of Italics)
"SA PALAGAY ko ay hindi na talaga mapigilan si Ate. Look at her. Aba'y dilat na dilat pa mga mata ngunit nanaginip na." Tinig ni Liezel ang nagpabalik sa kaniya sa tamang huwesyo.
"Iyan ang sinasabing nananaginip na gising, Sis." Panggagatong pa ni Christine.
Kaya naman ay muli siyang nagwika.
"Thank you sa inyong tatlo. Sa halos tatlong taon natin dito as roommates at co-workers ay hindi ko naramdaman na malayo ako sa aking pamilya. Dahil pinunan ninyo ang lahat. Ngunit bago pa tayo muling katukin ng land lady natin magsibihis na kayo at sa labas tayo mag-dinner. Ako ang taya bilang pasasalamat ko sa inyo." Masaya niyang pinaglipat-lipat ang paningin sa mga ito.
Maaring tututol pa ang mga ito pero hindi siya pumayag na NO ang sagot nila. Kaya't makalipas ng ilang sandali ay masaya na silang lumabas.
Kaso!
Makalipas ng ilang araw at kung tutuusin ay bagong dating pa siya sa Madrid ay ginulantang siya ng balitang nilamon ng apoy ang buo nilang sitio sa barangay San Juan.
- Writer
