ไม่ชอบคนเจ้าชู้
1141 Words
ตอนที่ 7
ไม่ชอบคนเจ้าชู้
“คุณพูดอะไร! ใครลูกเมียคุณกัน!”
เสียงหวานแหลมของหญิงสาว ทำให้ อคิณ หรี่ตาลงเล็กน้อย และหันมามองคนตัวเล็กที่เดินตามมาติดๆและพยายามที่จะมาดึงร่างของ เจ้าหนูมังกร ที่กำลังหลับซบอยู่กับบ่าเขาออก ทว่าความนุ่มอุ่นอย่างประหลาดของเด็กชายในอ้อมแขน ทำให้อคิณรู้สึกไม่อยากจะปล่อยร่างนี้ออกง่ายๆ
เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกชอบเด็ก แม้เพียงสัมผัสไม่กี่ครั้ง
และเป็นเด็กชายที่เขาถูกชะตาอย่างอธิบายไม่ถูก
นี่กระมังเขาเรียกว่า ความสัมพันธ์ทางสายเลือด มันรู้สึกถึงกันได้ โดยแทบไม่ต้องเอ่ยคำใดๆออกมา
“ไปรถฉัน เดี๋ยวไปส่ง”
“เชิญครับคุณคิณ”
รถมินิแวนคันหรู จอดรออยู่แล้ว โดยมี ประภพ คนของเขาเปิดประตูโค้งให้อย่างนอบน้อม
“ไม่เป็นไรค่ะ เมย์ไม่อยากรบกวน เดี๋ยวเมย์นั่งแท็กซี่กลับเองดีกว่า”
เมษา ปฎิเสธเสียงแข็ง ด้วยหันไปมอง ทวี ที่น่าจะกลับไปแล้ว อาจเพราะเมื่อเห็นหน้าของ อคิณ อีกฝ่ายก็ไม่อยากเข้ามาแทรกกลางให้อึดอัดใจ แต่อย่างไรเธอก็ไม่อยากนั่งรถหรูนี่กลับ ไม่อยากจะรับอะไรจากเขาทั้งนั้น
“ทำไมคนอื่นมารับส่งเธอกับลูกได้ และฉันเป็นพ่อแท้ๆ ทำไมจะไปส่งเธอกับลูกไม่ได้”
ชายหนุ่มส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ทว่าก็ไม่มีท่าทีจะยอมให้อีกฝ่ายแม้แต่น้อย เขาพาตัวเองเข้าในรถและประคองกอดเจ้าหนูมังกร ด้วยวงแขนแข็งแรงอย่างระมัดระวัง นั่นทำให้ เมษา ต้องก้าวเท้าเข้าไปในรถด้วยโดยอัตโนมัติ และประตูรถก็ถูกปิดลงทันที
“จะต้องให้บอกอีกกี่ครั้งว่ามังกรไม่ใช่ลูกคุณ เมย์ไม่ได้นอนกับคุณแค่คนเดียวนะ”
ถ้อยคำนี้ทำให้ ดวงตาคู่สีนิลขุ่นมัวลง
“ชู่ว! อย่าพูดเรื่องไม่ดีต่อหน้าลูก”
ริมฝีปากอิ่มวาวของ เมษา เม้มแน่นเข้าหากัน ทว่าไม่ทันจะเอ่ยอะไรต่อ เจ้าหนูมังกร ก็ปรือตาขึ้นมอง ก่อนทิ่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่ไม่คุ้นชิน
“ม่ามี๊คับ”
“ตื่นแล้วเหรอคนเก่ง”
น้ำเสียงของเธออ่อนลงโดยอัตโนมัติ และพยายามจะปราดเข้าไปดึงร่างของลูกมาอุ้มเอง ทว่าแขนอีกข้างของอคิณกันไว้ จนหญิงสาวแนบลำตัวเบียดกับเขา เธอเงยหน้ามองชายหนุ่มด้วยความขุ่นเคือง
แต่ อคิณ สนใจที่ไหนกันละ!
“คะ..คุณลุง ที่จะขโมยแก้วชมพูของมังกอน”
“ลุงไม่ได้จะขโมยนะครับ” แม้จะไม่อยากใช้คำสรรพนามนี้เท่าไหร่ แต่จำใจต้องเอ่ยตามน้ำไปก่อน “ถ้ามังกรชอบแก้วแบบนั้น เดี๋ยวลุงซื้อให้ใหม่อีกสิบใบก็ได้ครับ”
“จริงเยอคับ”
ตาป้องแป้วนั่นลุกวาวทันที ทำให้มุมปากของ อคิณ ยกโค้งขึ้น เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกอุ่นใจ สบายใจ และหวงแหนอย่างประหลาด อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
รู้สึกอยากปกป้องดูแลและอยากทำให้เด็กชายตัวน้อยๆนี้มีความสุข และส่งเสียงใสไร้เดียงสาอย่างนี้บอกเขาทุกวัน
มันคือความรู้สึกอะไรกัน?
“ไม่ได้นะครับคนเก่ง” เมษา เอ่ยปรามลูก ขณะทำตาเขียวใส่อคิณ “แม่บอกแล้วใช่มั้ยครับ ว่าไม่ให้รับของจากคนแปลกหน้า อีกอย่างแก้วและของเล่นที่บ้านมีตั้งเยอะแยะแล้ว”
“คุณลุงไม่ได้แปลกหน้าสักหน่อย ม่ามี๊ยังมานั่งรถคุณลุงเลย” เสียงใสเอ่ยต่อ จนอคิณต้องอมยิ้ม และเหมือนคนขับรถด้านหน้าจะยิ้มอย่างอารมณ์ดีด้วย “อีกอย่างแก้วอันนั้น มันเป็นแก้วซุปเปอร์ฮีโร่ที่ไอรอนแมนกับสไปเดอร์แมนและฮัคอยู่ด้วยกัน”
ซุปเปอร์ฮีโร่ งั้นเหรอ?
“คุณลุงชอบใครคับ ไอรอนแมน ฮัคหรือสไปเดอร์แมน?”
เด็กชายหันมาถาม ทว่าใบหน้าเนียนใสแก้มยุ้ยนั้น ก็ยังคงซุกอยู่ยังอกของเขาจนเสื้อเชิ๊ตเนื้อดีของ อคิณ ยับยู่ยี่ ทว่าชายหนุ่มไม่คิดจะสนใจเลยแม้แต่น้อย ต่อให้อะไรต้องพังและยับเพียงใด ขอเพียงให้ร่างเล็กนี้ซุกแนบอก
อะไรเขาก็พร้อมยอมเสียทั้งนั้น!
หน้าหล่อเหลาครุ่นคิดเล็กน้อย และเอ่ยตอบอย่างระมัดระวัง
“ไอรอนแมนครับ ลุงว่าไอรอนแมนเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไม่มีพลังวิเศษและมีจุดอ่อนตรงหัวใจ แต่สามารถที่จะเป็นผู้นำทีมแอดเวนเจอร์สที่มีพลังวิเศษทั้งหมดให้ปฎิบัติการต่อสู้กับทานอสที่เป็นตัวร้ายเพื่อปกป้องโลกได้ โดยใช้มันสมองเพื่อผลิตอาวุธคุณภาพล้วนๆ”
เขาเอ่ยอย่างมีเหตุมีผล เพื่อให้เด็กน้อยเข้าใจ
ในโลกความเป็นจริง ไม่มีใครหรอกที่จะมีพลังวิเศษ ทว่าชีวิตผู้ใหญ่นั้น ทฤษฎีปลาใหญ่กินปลาเล็กยังคงใช้ได้เสมอ คนมีอำนาจ มีเงิน มีมันสมองนั่นแหละจะเป็นผู้นำคนอื่น ไอรอนแมนก็เป็นเช่นนั้น
“แต่ผมไม่ชอบไอรอนแมน ผมชอบฮัคคับ”
หน้าเล็กส่ายไปมาจนแก้วยุ้ยไหวระริก
คิ้วหนาของ อคิณ เลิกสูงขึ้น
“ทำไมละครับ?”
“ไอรอนแมนเป็นคนรวยที่ผลิตอาวุธสงครามทำร้ายคนอื่น เป็นคนไม่ดี และที่สำคัญไอรอนแมนเจ้าชู้คับ มังกอนไม่ชอบคนเจ้าชู้ โตขึ้นมังกอนก็จะไม่เจ้าชู้”
“ห๊ะ!!”
นี่เด็กสองขวบกว่าๆแน่เหรอ?
“พรืดๆๆ”
เหมือนจะมีเสียงหัวเราะของ ประภพ คนขับรถของเขาหัวเราะออกมา ขณะที่เมษาพยายามกลั้นยิ้มกับการชั่งเจรจาของลูกชาย จน อคิณ ต้องทำให้ปกติที่สุด
“แล้วคุณลุงเจ้าชู้มั้ยคับ ถ้าเจ้าชู้มังกอนก็จะไม่ชอบ”
ถามแบบนี้ จะต้องให้เขาตอบว่ายังไงละ
“ไม่เลยครับคนเก่ง ลุงไม่เจ้าชู้เลยครับ”
“อะ..แฮ่ม”
หญิงกระแอมกระไอเบาๆ อยากตะโกนบอกเหลือเกิน ว่าอย่ามาหลอกเด็กให้เสียเวลา แต่เหมือนหน้าหล่อเหลาจะไม่สนใจกริยาของคนข้างๆเพียงนิด นิ้วเรียวไล้ยังแก้มยุ้ยไปมาอย่างหลงไหล ในเมื่อวันนี้เขาได้อุ้ม ได้กอด ได้สัมผัสแล้ว เขาก็อยากจะดื่มด่ำกับความรู้สึกดีๆนี้อย่างเต็มที่
ความโหยหาที่แท้จริงเป็นเช่นนี้เอง..
มันคือความปราถนาอย่างบริสุทธิ์ที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน ทว่าตอนนี้เกิดขึ้นกับ เจ้าหนูมังกร ที่เป็นตัวเขาย่อส่วนในขณะนี้
“คุณลุง ไม่เจ้าชู้จริงเยอคับ”
เด็กชายถามย้ำอีกครั้ง และมองเขาตาแป๋ว เท่านี้ หัวใจของ อคิณ ก็อ่อนยวบยาบไม่อาจต้านทาน
“ไม่เจ้าชู้ครับ ..ลุงเป็นคนรักเดียวใจเดียว”
- Writer
