ความหวัง
1286 Words
ตอนที่ 10
ความหวัง
แม้จะมีเรื่องให้ชวนหงุดหงิดอยู่บ้าง อีกทั้งยังไม่ได้ความชัดเจนของ เมษา เท่าที่ควร แต่จากการลงทุนลงแรงในวันนี้หลายอย่างที่ได้รับคำตอบจากพ่อสนิทที่เป็นหมอ และข้อมูลหลายอย่างที่เลขาตนได้สืบมา อีกทั้งการได้กกกอดแนบชิดกับ เจ้าหนูมังกร ชั่งเจรจานั้น ก็ทำให้ อคิณ อารมณ์ดีพอสมควร
“อ้าวคุณหนูกลับบ้านเหรอคะ?”
เสียงทักของ ป้าแก้ว แม่บ้านคล้ายแปลกใจเสียเต็มประดา เมื่อเห็นร่างหนาทายาทคนโตของราชวัตร เดินเข้ามาในบ้าน และผิวปากอย่างอารมณ์ดี
“ครับ อยากมาทานข้าวบ้านคิดถึงฝีมือป้าแก้ว”
ชายหนุ่มตอบด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ต้องมาหลอกคนแก่เลยค่ะ มาก็ดีแล้ววันนี้ป้าทำแกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากรายของโปรดคุณหนูไว้ด้วย”
คำบอกของป้า ทำให้เขานึกถึงเมนูนี้ของร้านข้าวแกงบุญผ่อง ขึ้นมาเสียดื้อ กระนั้นในมือของเขาก็มีถุงแกงอยู่สองอย่างที่หิ้วมาด้วย และยื่นให้กับ ป้าแก้ว
“หือ อะไรคะคุณคิณ?”
“งั้นเอานี่อุ่นแกะใส่ถ้วยให้ด้วยครับ หมูชะมวงกับแกงส้มกุ้ง ของโปรดของคุณแม่”
แม้จะเป็นเวลาปิดร้านแล้ว ทว่าเขาเห็นว่ามีกับข้าวเหลืออยู่นิดหน่อยเลยซื้อมาสองถุงและวางแบงค์พันแบบไม่ต้องทอนให้กับสาวเจ้าของร้านก่อนจะเดินออกมา แถมยังแอบสแกนคิวอาร์โค้ทเพิ่มไปหกหลัก ด้วยเห็นว่าวันนี้เธอน่าจะเหนื่อยพอควร ป่านนี้ตอนเคลียร์บัญชีคงจะวุ่นวายกันใหญ่ ว่าทำไมมียอดเงินแสนเข้าไปในบัญชี
หน้าสวยหวานนั้นคงงงเป็นไก่ตาแตก!
นึกถึงตอนนี้ มุมปากของ อคิณ ก็ยกโค้งขึ้น
“ยิ้มอะไรขนาดนั้นคิณ มีเรื่องอะไรดีๆรึ?”
วสันต์ บิดาของเขาเอ่ยถาม ขณะที่ เพ็ญศรี มารดาย่อกายลงนั่ง และมองถ้วยอาหารตรงหน้าอย่างประหลาดใจ ด้วยมีเมนูสองอย่างเพิ่มเข้ามา โดยแม่บ้านไม่ได้แจ้งล่วงหน้า
“มีหมูชะมวงกับแกงส้มกุ้งด้วยรึ ป้าทำเมนูเพิ่มรึไง?”
“ผมเอามาเองครับ ของร้านบุญผ่องข้างตึกเรา”
ถ้อยคำของบุตรชาย ทำให้ เพ็ญศรี ชะงักเล็กน้อย เพราะปกติแล้วอคิณจะไม่เดินลงกินร้านอาหารข้างทาง รอบตึกเลยสักครั้งในเวลาที่ผ่านมา ถึงแม้ข้าวแกงร้านนี้จะอร่อยมาก
“อืม แม่ก็ได้กินนานแล้วตั้งแต่ย่าบุญผ่อง กับสายหยุดเขาย้ายไปขายที่ปทุมกับบรรทัดทอง เห็นว่าตอนนี้ให้ลูกสาวมาบริหารร้านทำแทน ไม่รู้รสมือสู้รุ่นแม่รุ่นย่าได้มั้ย”
ปากบ่นพึมพำ แต่ใช้ช้อนกลางตักของโปรดใส่จานตน ก่อนจะลิ้มลองเข้าปาก เพียงคำแรกเพ็ญศรีก็ตาลุกวาว จนต้องหันไปบอกสามี
“อร่อยๆ คุณลองชิมซิคะ รสมือเหมือนย่าบุญผ่องไม่ผิดเพี้ยนเลย หมูชะมวงมันต้องรสชาตินี้แหละ แหมฉันอยากจะให้แม่ครัวร้านนี้มาทำให้ฉันกินทุกวันเสียจริง”
ทำให้กินทุกวันเลยเหรอ?
เป็นประเด็นที่น่าสนใจ แค่คิด อคิณ ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ขณะที่ตักแกงส้มกุ้งรสชาติจัดจ้านใส่จานตัวเอง
แม้ตอนนี้เขาอยากจะบอก พ่อกับแม่ตัวเองนัก ถึงเรื่องราวทั้งหมด ทว่าเขาได้รับปากกับเมษาไว้แล้ว และเกรงว่าหากเขาผิดคำสัญญาไป เธอจะโกรธและไม่ยอมให้เขาเจอลูก นั่นเป็นเรื่องใหญ่ของเขาเลย
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเป็นไปอย่างรื่นรมย์ เมื่อมารดาของเขาประทับใจกับกับข้าวบนโต๊ะ ความจริง อคิณ มีน้องสาวอีกสองคนที่ยังเรียนอยู่ต่างประเทศทั้งคู่ ดังนั้นตอนนี้จึงมีแค่เขาที่เป็นความหวังอันมากมายของครอบครัว ปกติเขาจะพักที่เพนท์เฮ้าส์หรูใกล้ๆกับสำนักงานพีเค และกลับมาทานข้าวบ้านสัปดาห์ละครั้ง เพื่อพูดคุยกับพ่อแม่
“เห็นหนูวีณา เขามาบ่นกับแม่ว่าแกไม่ยอมรับนัดเขาเลย”
ประเด็นที่หนึ่งเริ่มมา
“ผมยุ่งครับช่วงนี้”
เขารู้หรอกน่า ว่าความหมายแม่ของเขาคืออะไร และต้องการอะไร อคิณเป็นเสือผู้หญิงก็จริง แต่เขาไม่ชอบให้ใครมากดดันในความสัมพันธ์ และมันแปลกมากในตอนนี้ที่เขาไม่ได้อยากจะสนใจใครเป็นพิเศษ
ตั้งแต่ข่าวลือนั่น และได้คลุกคลีสัมผัสใกล้ชิดกับ เจ้าหนูมังกร เขาก็แทบจะลืมนึกถึงเรื่องบรรดาผู้หญิงสวยๆไปเลย
พลันเสียงใสนั้นก็ดังก้องเข้ามาในโสตประสาท
“แล้วคุณลุงเจ้าชู้มั้ยคับ ถ้าเจ้าชู้มังกอนก็จะไม่ชอบ”
ไม่ได้ๆๆ ต่อไปเขาจะไม่เจ้าชู้ และคั่วหญิงไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นภาพลักษณ์ ซุปเปอร์ฮีโร่ที่แสนดีจะหายไปจากมุมมองของลูกชายตัวน้อยแน่นอน แบบนั้นเขาคงยอมไม่ได้
อะไรก็ไม่สำคัญ เท่ากับความสดใสของแววตาคู่นั้นแล้ว
“จะยุ่งอะไรกันนักหนา แค่จะหาเวลาคุยกับน้องเขาและไปทานข้าวด้วยบ้าง แกจะให้แม่ต้องอกแตกตายหรือยังไง? เพื่อนๆคุณหญิงคุณนายคนอื่น เขาอัพรูปลูกแต่งงานแต่งการเป็นตัวเป็นตน บางคนถึงขนาดอัพรูปหลานกันแล้ว มีแต่แม่นี่แหละลูกชายลอยไปลอยมา ไม่จริงจังกับใครสักที”
คิ้วหนาของ อคิณ ย่นเข้าหากัน
แม่เขานี่เล่นใหญ่เล่นโตตลอด จนปากของเขาคันยิบๆ อยากจะโพล่งออกไปเสียให้ได้ ว่า ลูกชายผมจะสามขวบแล้วครับแม่!!
แต่ แต่ แต่ ใจเย็นๆก่อน
เดี๋ยวแม่ของลูกโกรธขึ้นมา แผนการจะเสียหมด
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกครับ ผมมีคนของผมอยู่แล้ว”
“ใคร?”
ช้อนส้อมในมือของ เพ็ญศรี ถูกวางลงแทบจะทันที “ใครกันเหรอ? ทำไมไม่พามาแนะนำให้แม่รู้จัก หรือว่าเป็น พลอยลภัส แต่นั่นเขาก็กำลังจะแต่งกับลูกชายร้านทองแล้วไม่ใช่เหรอ?”
น้ำเสียงจริงจังของแม่ ทำให้ อคิณ ถอนหายใจออกมา
นี่ซินะ! เมษา ถึงยังไม่อยากให้เขาบอกกับคนในครอบครัว เพราะแค่เขารู้คนเดียว หญิงสาวก็เหมือนจะเริ่มไม่สบายใจแล้ว ถ้าพ่อกับแม่เขารู้ สงสัยเธอคงต้องย้ายสาขาปิดร้าน หนีห่างไปไกลจากเขาแน่นอน ดังนั้นให้เธอเปิดรับเขาอีกหน่อย แล้วค่อยบอกพ่อแม่จะดีกว่า
“ไม่ใช่พลอยหรอกครับแม่ แต่อีกไม่นานหรอก ผมจะพามาแนะนำให้แม่รู้จัก พร้อมเซอร์ไพรส์ยิ่งกว่านั้น”
อคิณตอบเสียงหนักแน่นจริงจัง
แต่เหมือนมารดาจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด
“ให้มันจริงเหอะเจ้าคิณ นี่แกจะสามสิบสองแล้วนะ เพื่อนแกเจ้าปุณณ์ก็แต่งงานกับน้องปรายจนตั้งครรถ์แล้ว แต่แกยังไม่เห็นจะมีใครจริงจังสักที ไม่รู้แหละถ้าภายในเดือนหน้าแกไม่พาใครมาแนะนำ แม่จะลากแกไปเที่ยวกับครอบครัวน้องวีณา”
เห้อ!! อยากจะถอนหายใจติดกันสักสามร้อยครั้ง
ทำไมชอบเอาเขาไปเปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้
แต่ชั่งเถอะ!! ถึงอยากจะยัดเยียดสาวไหนให้ในตอนนี้ ก็ไม่ได้มีผลอะไรกับเขาสักนิด
เพราะเขาจะเป็น ซุปเปอร์ฮีโร่ที่ไม่เจ้าชู้ ของหนูมังกร
ใครก็อย่าหวังจะมาทำให้เขาหวั่นไหวเสียให้ยาก
....ไม่มีทางซะหรอก
*************
- Writer
