GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN;
Soru beynimde döndü durdu. Verecek bir cevabım yoktu, ötelediğim şeyi Boran önüme koymuştu, gözlerimi kaçırıp dudak bükerek “Bilmem.” Diye mırıldandım. Çünkü ben de bilmiyordum, bu sadece hamile kaldın otur evde diyecek bir şey değildi. Hamileliğim nasıl geçecekti, ne kadar yorulacaktım, riskli mi olacaktı yoksa çok mu iyi gidecekti hiçbir konuda tecrübem yoktu. Aklım karman çormandı. “Hamile olursam düşünürüz” dedim.
“En son test yapacaktın..” deyip sigarasından bir nefes daha çekip dikkatle beni izledi, sırtımı sandalyeye yaslayıp gözlerimi birkaç saniyeliğine gözlerine çıkardım, pür dikkat bir şekilde hareketlerimi izliyordu. “Belirti yok.” Diye aynı şeyi önüne sürdüm. Aslında yapmaktan kaçıyordum, bir şeyler kafama otursa da öğrenmek istemiyordum.
“Yapaca
