KABANATA 7

2045 Words

KABANATA 7:     HINDI maawat-awat ang mga luha ko habang kasama ko sila. Binigay ko sa mga pamangkin ang mga pasalubong kong laruan, damit, sapatos at tsokolate. Alam kong hindi na nila iyon kailangan pero pinili ko pa ring magbigay.    Tuwang-tuwa sila dahil bihira lang makatanggap ng regalo ang mga anak ni Ate Aiko mula sa iba. Mayaman naman kasi sila. Bago mo pa regaluhan o bilhan. Nauna ng binigay iyon ng mga magulang. Kaya nabanggit ni Ate Aiko na madalas daw cash na lang ang binibigay sa magkakapatid.     Panay tuloy sila sa kaka-thank you. Hindi na binitiwan ang mga regalo kong laruan. Inabot ko din kay Daddy ang regalo ko sa kanya na Rolex watch. Alam ko naman na mas mahal ang mga relo na mayroon siya pero napaka-fullfilling lang sa pakiramdam na this time ako naman nagbibi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD