CHAPTER 39

1608 Words

“Pumanhik ka na sa itaas at i-lock mo na rin ang silid mo,” utos ng lalaki habang nakatayo lang ako malapit sa kanya. “Bakit?” At nakuha ko pang magtanong kahit na medyo kinutuban ako sa mood niya. May kakaiba kasi at nang mag-angat ito ng tingin sa akin ay hindi ko inasahan ang sari-saring emosyon sa kanyang mata. “Baka kasi hindi ko mapigilan ang sarili ko at may mangyari na naman. Please lang, umalis ka na sa harapan ko bago pa ako muling magkakasala sayo,” pakiusap ng lalaki. “Hindi ba natin p’wedeng pag-usapan ang bagay na iyan? Kung anuman ang mga pinagdaanan mo ngayon ay kaya mo ‘yan. Strong ka naman, eh,” pabiro kong sabi sa kanya dahil kahit papaano ay gusto kong gumaan ang kanyang pakiramdam ngunit mali yata ang approach ko. Nang tumingin siyang muli sa akin, ay hindi ko na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD