Two days later ay pinayagan na si Jake na makauwi basta mag-iingat lang talaga ito na huwag masyadong ma-stress upang hindi ma-trigger ang seizure nito. Masaya ako na p’wede na kaming umuwi at tumatak sa aking puso ang kasiyahan sa mga mata ni Jake nang ako ang una niyang niya pagkagising niya.
“Baby,” sabi nito sa boses na parang gustong maiyak.
“Welcome back, baby,” sabi ko at kaagad siyang niyakap ng mahigpit. “I miss you so much, alam mo ba ‘yon?” Tinanong ko siya at dahil naiiyak na naman ito ay tumango lang ang lalaki ngunit gumanti siya ng yakap sa akin.
“Wala akong mukhang maiharap sayo, baby. Nahihiya ako,” umamin ito.
“Sus, ikaw pa, eh ang lakas mo kaya sa akin! Pero sana ay sinabi mo na kaagad ang tungkol sa sakit mo. Kung alam ko lang noon ay hindi na sana kita pinagod s
