"สวัสดีครับ " น้องเมย "
เมยถอนหายใจออกอย่างแรง ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาเจอเขาที่นี่...ถ้ารู้ว่าเขาคือลูกชายของบ้านนี้ เธอจะไม่ยอมมาที่นี่เลยแม้แต่น้อย ด้วยคุณพ่อของเธอเป็นเอกอัครราชทูต จึงมีงานสำคัญที่ต้องหารือกับคุณลุงคชาศึก พอของเขาคนที่เธอไม่อยากเจอหน้า พยายามหนีเขามานานหลายสัปดาห์ ขอลากิจติดตามบิดาไปเจรจางานที่ต่างประเทศ เธอตั้งใจหนีหน้าเขา..นี่คือเหตุผลที่แท้จริง ยอมรับว่าคืนนั้นรู้สึกกลัวมาก แต่ความกลัวมันเริ่มจางหายไปเมื่อได้รับอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นจากเขา แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังจำทุกคำพูดและการกระทำของเขาได้ดี
"เมยตามจีบอามินมาตั้งนาน.....อามินไม่รู้สึกอะไรกับเมยเลยใช่ไหม
"ไม่......ฉันไม่เคยรู้สึกกับเธอ...
"ไม่มีทางเป็นเมยเลยใช่ไหมคะ ที่จะอยู่ในหัวใจของอามิน..
"เธอไม่มีทางเข้ามาแทนที่เขาได้...
คำๆนี้มันยังคงปักอยู่ในหัวใจดวงน้อย ยังจำได้ดีว่าเธอเจ็บปวดมากแค่ไหน..กับคำพูดที่เน้นย้ำว
