10.คนเก่ง
1267 Words
10
ชีต้า
ผมพาร่างบางที่หลับบนหลังกลับมาที่ห้อง ค่อยๆว่างเธอลงบนเตียงจัดท่านอนให้ ไม่รู้ว่าขี้เซาหรือเพราะฤทธิ์ยากันแน่
จุ๊บ
ผมก้มลงจุ๊บเหม่ง ดึงผ้าห่มขึ้นห่มให้ ขนาดนอนยังน่ารักเลยเมียใครก็ไม่รู้
ผมผละออกจากร่างบางเดินไปเปิดโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ที่ซื้อมาแทนเครื่องที่ยัยเด็กแสบทำพัง แล้วนั่งเคลียร์งาน สั่งงานลูกน้อง เพราะจะพายัยเด็กแสบอยู่ฮันนีมูนต่อซะหน่อย
"พี่ชีต้าลูบหลัง"ผมนั่งทำงานได้ไม่นานเสียงยานคางเบาๆของยัยเด็กแสบทำให้ผมต้องถือโน๊ตบุ๊คเดินไปนั่งบนเตียงข้างๆเด็กแสบแล้วล้วงมือเข้าไปใต้ผ้าห่มลูบหลังให้ มือข้างหนึ่งลูบหลังข้างหนึ่งทำงาน
"อื้อ"เด็กแสบครางอย่างพอใจ ปากกระตุกยิ้มเมื่อผมลูบหลังให้ถูกใจ
เธอมันเด็กน้อย เด็กน้อยมากๆ ปากเล็กๆที่ชอบไล่ผมตอนเด็กไม่คิดว่าโตขึ้นจะเรียกหาแต่ผมอย่างนี้ นี่แหละเขาถึงบอกว่า พอมีอยู่ก็ไม่สนใจ พอหายไปก็ตามหา เหมือนยัยเด็กแสบนี้เลย
17.00น.
ตอนนี้ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว ผมสั่งอาหารไทยเข้ามากินในบ้านพัก ยัยเด็กแสบเพิ่งตื่น ยังงอแงอยู่คงไม่อยากออกไปไหน มีเมียเหมือนมีลูก
"กินผักด้วย"ผมตักผัดผักใส่จานเด็กแสบที่เขี่ยผักทุกชนิดไปกองที่ขอบจาน
"น้องเกรซไม่กินผัก"เธอบอกอย่างไม่ใส่ใจ ตักนู่นตักนี่กินต่อ เด็กแสบไม่ชอบกินผักมากๆตั้งแต่เด็กๆแล้วโตขนาดนี้แล้วก็ยังไม่ชอบกินอยู่อีก
"กิน"ผมใช้โทนเสียงต่ำ เพราะไม่ชอบกินผักแบบนี้ไงถึงได้ตัวเล็กขนาดนี้ แต่ทำไมหน้าอกหน้าใจมันใหญ่จัง มองทีไรก็อยากยื่นมือไปขย้ำมันเหลือเกิน ไปไกลละๆกลับมาๆ
"น้องเกรซไม่ชอบ"เธอมองหน้าผมส่ายหัวน้อยๆ
"ไม่ชอบก็ต้องกิน"ผมใช้โทนเสียงต่ำตามเดิม เรื่องนี้ผมไม่ตามใจเธอแน่
"...."เด็กแสบไม่ตอบก้มหน้าลงมองจาน หน้าบูดบึ้ง
"ฉันทำงานเสร็จแล้วพรุ่งนี้กลับ แต่ถ้ากินผักในจานหมดจะพาอยู่เที่ยวต่อ"ผมยื่นข้อเสนอที่ไม่ใช่ข้อเสนอ เพราะถ้าเธอไม่กินผมก็จะอยู่ต่ออยู่แล้ว
"จริงๆนะ"หน้าที่บูดบึ้งเปลี่ยนเป็นยิ้มตาเป็นประกายขึ้นมาทันที
"อือ"ผมพยักหน้ายืนยัน
"น้องเกรซกินแต่ใบไม่กินก้าน"เธอก้มลงมองจานตัวเองแล้วเงยหน้าบอกผม
"งั้นเปลี่ยนกัน"ผมบอกพร้อมกับตักใบผักต่างๆในถ้วยใส่จานข้าวให้ แล้วตักก้านผักต่างๆมาไว้ที่จานตัวเอง
"ขอบคุณค่ะ^^"เด็กแสบฉีกยิ้มหวานให้ผม ก่อนจะตักกินผัก
เห็นมั้ยถ้าจะกินก็กินได้ เธอไม่อยากกินมันเองต่างหาก แล้วมีแต่คนตามใจไง แต่อยู่กับผมไม่ได้ ว่าแล้วมื้อต่อไปจะหาอะไรมาล้อให้กินล่ะ
"อิ่มแล้ว หมดแล้วด้วย อยู่เที่ยวต่อใช่มั้ย"เธอตั้งหน้าตั้งตากินไม่นานก็บอกแถมยิ้มร่าอีกด้วย
"อือ"ผมมองจานข้าวของเธอเห็นว่าผักในจานหมดแล้วจึงพยักหน้าตอบ
"เย้ๆ"เธอยกมือขึ้นสองข้างแสดงความดีใจ ปากฉีกยิ้มกว้างอย่างมีความสุข เดี๋ยวจะได้สุขกว่านี้อีกที่รัก หึ หึ
20.00 น.
"อ่ะ"ผมยื่นแผงยาคุมไปตรงหน้ายัยเด็กแสบที่นั่งเล่นเกมอยู่บนโซฟา
"อะไร?"ยัยเด็กแสบขมวดคิ้วยุ่ง มองแผงยาคุมสลับกับหน้าผม
"ยาคุม"ผมตอบพร้อมทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
"???"เธอมองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ
"ยาคุมกำเนิดไง เธอคงไม่ได้นอนกอดฉันเฉยๆทุกคืนหรอก"ไม่เธอก็ผมคนใดคนหนึ่งจะต้องขึ้นขย่มอย่างแน่นอน หึๆ
"ไม่เอา น้องเกรซไม่กิน"เธอส่ายหัวพรืด ปัดยาคุมออกจากตรงหน้า
"ไม่ได้!"ผมโผงขึ้นเสียงดัง จะไม่ป้องกันไม่ได้เด็ดขาด ถ้าเกิดท้องขึ้นมาหัวผมขาดออกจากบ่าแน่ๆ
"ก็น้องเกรซไม่ชอบกินยา"เธอบอกปากยื่น ก้มหน้าลงเล่นชายเสื้อผม ไม่รู้ว่ายัยเด็กแสบนี้เป็นอะไรชอบเล่นมือเล่นเสื้อผมตลอดๆไม่ว่าจะงอน จะอ้อน จะงอแง
"ถ้าน้องเกรซไม่กินยาทุกวันก็ต้องฉีดยาสามเดือนครั้ง หรือพี่ต้องใส่ถุง แต่ถ้าวันไหนลืมใส่ เกรซก็ต้องกินยาเหมือนเมื่อเช้าซึ่งมันไม่ดี พี่ไม่อยากให้เกรซกิน"ผมอธิบายบอกพลางลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน ผมรู้ว่าเด็กแสบของผมกลัวยากลัวเข็มแค่ไหน แต่จะให้ทำไงเล่า จะให้ใส่ถุงถ้าวันไหนพลาดมาเธอต้องกินยาคุมฉุกเฉินอีก ซึ่งผมไม่มีวันให้เธอกินอีกแล้วแน่ๆ มันอันตราย
".....ฉีดก็ได้"เด็กแสบนิ่งไปสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบ เอนตัวมากอดซบอกผม
"เก่งมาครับเด็กดี"ผมกอดร่างบาง ยิ้มพอใจกับคำตอบแต่!!!
"แต่น้องเกรซขอรางวัลคนเก่งนะ"เธอเงยหน้าขึ้นพูดอ้อน ฉีกยิ้มหวานอย่างเจ้าเล่ห์
"ขออะไร"ผมยกมือขึ้นลูบหัวคนเก่งตรงหน้า
"อยู่เที่ยวต่อหลายๆวันนะ"เธอพูดอ้อนอย่างน่ารัก
"กี่วัน"นึกว่าจะขออะไรเด็กแสบเอ้ย
"....สี่วัน"เด็กแสบทำท่าคิดก่อนจะตอบพร้อมโชว์นิ้วมือขึ้นให้ดู
"ให้ห้าวันเลย"ผมยิ้มตามยัยเด็กแสบอย่างห้ามไม่อยู่ ทำไมน่ารักแบบนี้ก็ไม่รู้
"^^ใจดีจังเลย"เด็กแสบยิ้มจนตาปิดด้วยความดีใจ พุ่งตัวเข้ากอดออเซาะ
"นี่ๆ ดูน้องเกรซเล่มเกมมั้ย"สักพักเธอก็ผละออกจากผม เอี้ยวตัวไปหยิบโทรศัพท์ นั่งหันหลังให้ แต่นั่งบนตักผมนะ กะว่าจะเล่มเกมโชว์ว่างั้น
"...."ผมเงียบดูเธอเล่น กอดเอวบางบนตักจัดท่านั่งให้ดีๆ
"ดูๆ น้องเกรซเก่งมั้ย"เธอเล่นอย่างสนุกสนาน เชี่ยวชาญเลยแหละ
"เล่นแต่เกมหนังสือไม่อ่าน"ผมไม่อยากชมยัยเด็กแสบเรื่องแบบนี้ เดี๋ยวเอาแต่เล่นเกมไม่สนใจการเรียน นี่ยังไม่จบม.6เลย
พรึบ!
"นอนดีกว่า"เธอปิดเกมในมือเธอ ลุกขึ้นเดินไปที่เตียง ไม่สนใจคำพูดผม โดนบ่นทีไรเป็นแบบนี้ตลอด
"ก็เป็นซะอย่างงี้ ถ้าสอบไม่ได้นะโดนแน่"ผมมองตามร่างบางที่ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง หนีการโดนบ่น
"บ่นดีจริง แต่งงานมีผัวนะไม่ใช่มีพ่อ"เธอบนอุบอิบ แต่ผมดันหูดีได้ยินนี่สิ
"งั้นก็ลุกมาทำหน้าที่เมีย เป็นเด็กนิสัยไม่ดีก็ไม่ต้องเที่ยวต่อแล้ว"ผมเดินฉับๆไปที่เตียง กระตุกผ้าห่มออกจากร่างบาง วันนี้ว่าจะปล่อยให้นอนพักเอาแรงแล้วนะ
"อย่ามาขี้โกงนะ! พี่ชีต้านั่นแหละนิสัยไม่ดี"ยัยเด็กแสบเถียงผมฉอดๆ นี่ยังไม่รู้สึกผิดอีกหรอ
...........................................................................
- Writer
