11
"เฮ้อ...."ผมมองหน้าเด็กแสบนั้นแล้วถอนหายใจเดินออกไปริมสระน้ำ สั่งไวน์มาจิบ เหนื่อยกับเด็กดื้อ พูดอะไรก็เถียงไปหมด ทำงานมาเหนื่อยๆแทนที่จะอ้อนจะเอาใจผม นี่อะไรเอาแต่ดื้อและก็เถียง
พรึบ!
"ทำอะไรคะ ว่ายน้ำเป็นเพื่อนน้องเกรซหน่อย"ไม่นานเด็กแสบก็เดินมานั่งคร่อมตักพร้อมกับเอามื้อคล้องคอผม ผมไล่สายตามองดูร่างบางบนตัก ใส่ชุดบิกินี่มาอ่อยเสียด้วย เด็กแสบเอ้ย!
"ไม่"ผมตอบเสียงเรียบ หยิบไวน์ขึ้นมาจิบแล้วเสมองไปทางอื่น ผมพยายามควบคุมอารมณ์และน้ำเสียงตัวเองให้เป็นปกติที่สุดแล้ว
"โกรธน้องเกรซหรอคะ"ยัยเด็กแสบไม่ถามเปล่าเบียดตัวเข้าหาแนบชิดกับผมไม่พอยังเอนหน้าลงมาซบอกผมยกมือขึ้นมาลูบไล้อีกต่างหาก แล้วดูชุดที่เธอใส่หุ่นนั้นอีก อกเป็นอกเอวเป็นเอวก้นเป็นก้น จะทนไม่ไหวแล้วนะ
"เปล่า ฉันแค่ไม่ชอบเด็กนิสัยไม่ดี"ผมปรายตามองร่างเล็กบนตัก ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานแค่ไหน
"แต่น้องเกรซนิสัยดี พี่ชีต้าว่ามั้ย"ยัยเด็กแสบยิ้มร่าไม่สะทกสะท้านอะไรเลย นี่เธอคิดว่าตัวเองนิสัยดีจริงๆหรอ?
"....."เงียบ! ผมนิ่งเงียบ
"มาน้องเกรซถอดเสื้อให้ จุ๊บ"เด็กแสบลุกขึ้นนั่งตรงยื่นมือมาปลดกระดุมเสื้อแล้วจุ๊บแผงอกแกร่งของผมทีหนึ่ง ยัยเด็กขี้อ่อย!!!
"จะเล่นก็เล่นไปสิจะมาวุ่นวายอะไรด้วย"ผมปัดมือเล็กที่วุ่นกับการปลดกระดุมเสื้อผมออก กลัวว่าตัวเองจะใจอ่อนกับยัยเด็กแสบนี่
"ก็อยากให้เล่นด้วย เล่นคนเดียวก็ได้"เธอบอกเสียงเศร้า ลุกขึ้นจากตักผมเดินลงไปในสระ
จ๋อม
"...."ผมมองตามหลังร่างบางที่หุ่นเซ็กซี่นั้นไปแล้วรู้สึกผิดขึ้นมา หรือว่าผมพูดแรงไปวะ หน้าสลดเลยเมียกู
ผมนั่งจิบไวน์มองดูร่างบางเล่นน้ำไปมาได้สักพัก เสียงยัยเด็กแสบก็ร้องขึ้น
"ช่วย...ดะ...ช่วยด้วย!"
"เกรซ!!!"ผมตะโกนเรียกอย่างตกใจ ไวเท่าความคิดผมลุกขึ้นกระโดดลงไปในสระ
ตู้ม!!!
"เป็นไงบ้างเกรซ"ผมว่ายดำดิ่งไปคว้าร่างบางขึ้นมาเหนือน้ำ แล้วถามอย่างเป็นห่วง หัวใจผมตกอยู่ปลายเท้า
"คิ คิ เป็นห่วงเค้าใช่มั้ยล่ะ"ยัยเด็กแสบกอดคอผมไว้แน่นแล้วหัวเราะคิกคักชอบใจ ยัยนี่แกล้งผมงั้นหรอ?
"เล่นบ้าอะไรของเธอเนี่ย!!!"ผมมองหน้าที่หัวเราะนั้นแล้วตะคอกถาม เธอเล่นบ้าอะไรผมนี้ตกใจแทบบ้า! เล่นเป็นเด็กๆไปได้ แต่ก็ดีแล้วที่ไม่เป็นอะไร
"ก็อยากให้เล่นน้ำด้วย มาๆเล่นน้ำกันๆ"เธอบอกปากยื่น ดีดขาไปมาในน้ำ แล้วยิ้มร่าชวนผมเล่นย้ำหน้าตาเฉย คือเมื่อกี้กะจะสำนึกผิดแต่สำนึกผิดแค่แป๊บเดียวว่างั้น?
"เฮ้อ...อย่าทำอย่างนี้อีก"ผมถอนหายใจแรง กอดรัดเอวบางเข้าหาตัวมากยิ่งขึ้น
"ทำอะไรหรอ?"เธอถามหน้าซื่ออย่างสงสัย
"แกล้งจมน้ำนี่ไง"ผมกลอกตามองบน บางเรื่องนี่ก็ฉล๊าดฉลาดบางเรื่องนี้ก็อินโนเซ้นท์เหลือเกิน
"อื้อ น้องเกรซขอโทษนะ จุ๊บ"เธอพยักหน้าเข้าใจ ยื่นปากขึ้นมาจุ๊บปากผมเป็นการขอโทษ
"ปล่อย!"ผมบอกพร้อมกับแกะมือเล็กออกจากคอ
"เล่นน้ำเป็นเพื่อนน้องเกรซไม่ได้หรอ"ยัยเด็กแสบไม่ยอมปล่อยแถมพูดอ้อนอีก
"ไม่ปล่อยแล้วจะเล่นไงล่ะ"กอดไว้แบบนี้มันก็เล่นไม่ได้นะ
"ก็เล่นแบบนี้ไง^^"ยัยเด็กแสบปล่อยมือออกจากคอผมแล้วปีนขึ้นหลัง กอดคอผมไว้แน่นเหมือนเดิมเพียงเปลี่ยนจากกอดด้านหน้าเป็นด้านหลัง
ผมถอดเสื้อออกเหลือแต่กางเกงขาสั้น พายัยเด็กแสบว่ายน้ำเล่นในสระ เหมือนแม่กบพาลูกบนหลังไปหาอาหารอะไรประมาณนั้น
"พี่ชีต้าจ๋า"ยัยเด็กแสบบนหลังเรียกผมเสียงหวาน มาไม้ไหนเนี่ย
"ฮึ"ผมเอียงคอมองขานรับ
จ๋อม จ๋อม
"น้องเกรซขอโทษนะ"เธอลงจากหลังว่ายมากอดคอผมด้านหน้า ไม่ยอมห่างกายจริงๆยัยเด็กแสบ!
"เรื่อง"ผมเลิกคิ้วถาม พลางกอดเอวบางไว้ไม่ให้เธอใช้พลังแขนกอดคอผมไว้มาก
"ที่ดื้อ เถียงกับพี่ชีต้า"เธอบอกอย่างสำนึกผิด ในดวงตาคู่หวานก็บอกแบบนั้น คิดว่าจะไม่สำนึกผิดเสียแล้ว
"อือ"ผมพยักหน้าน้อยๆตามองไปที่พุ่มไม้ ลืมเรื่องเธอเถียงไปนานแล้วล่ะ
"ดูอะไรหรอคะ"ยัยเด็กแสบหันขวับไปมองด้านหลังที่ผมมอง
"เปล่า รออยู่ในห้องนะเดี๋ยวมา"ผมก้มลงบอก แกะมือเล็กออกจากคอ แล้วว่ายน้ำไปที่ขอบสระขึ้นไปเปลี่ยนชุดเดินออกจากบ้านไป
เกรซ
ตอนนี้ฉันนั่งรอยืนรอเดินรอพี่ชีต้าอยู่ในห้อง นี่ผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้ว เขาก็ยังไม่กลับมาเลย โทรไปก็ไม่รับ ไปไหนก็ไม่บอก ตอนเดินไปไม่แม้จะหันกลับมามองฉันด้วยซ้ำ ฉันเห็นพี่ชีต้ามองอะไรอยู่ตรงพุ่มไม้ก็ไม่รู้แล้วก็ขึ้นจากสระเดินไปเลย
00.00น.
เที่ยงคืนแล้วเขาก็ยังไม่กลับมาฉันทนรอไม่ไหวแล้วนะ จะเป็นอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ ไวเท่าความคิดฉันเดินออกจากบ้านเพื่อจะออกตามหา
หมับ!
"จะไปไหน!"ฉันเดินออกมาได้นิดเดียวก็มีคนมาคว้าแขนแล้วถามเสียงเหี้ยม จะใครล่ะ
"น้องเกรซเป็นห่วงก็เลยออกมาตาม"ฉันมองหน้าคนใจร้ายน้ำตาคลอ จะถามดีๆไม่ได้เลยรึไง หายไปตั้งหลายชั่วโมงไม่คิดว่าคนอื่นจะเป็นห่วงบ้างหรอ
"บอกให้รอในห้องไง! ไปกลับ"เจากระตุกแขนฉัน พาเดินกลับไปที่บ้านพัก
พรึบ
ฉันแกะมือโตออกแล้วลงไปนอนบนเตียงหันหลังให้ ส่วนเขาก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ฉันห่มผ้าห่มถึงคอแล้วข่มตานอน ไม่ต้องมีพี่หมีไม่ต้องมีเขาให้นอนกอดฉันก็นอนได้!
สวบ
ฟอดดด
ไม่นานไอ้คนตัวโตก็ออกจากห้องน้ำมาสวมกอดฉันจากด้านหลัง ยื่นหน้ามาหอมแก้มฉันทีหนึ่งก่อนจะหลับตาเข้าหวงนิทราไป
ส่วนฉันนอนไม่หลับคิดทบทวนว่าที่แต่งงาน เป็นแบบนี้มันดีแล้วรึเปล่า แล้วที่เขาหายไป ไปไหนมาไม่มีคำอธิบายใดๆเลย หรือจะไปหาผู้หญิงมา เขาไม่แคร์ความรู้สึกฉันสักนิด มันนอยด์ น้อยใจ และเสียใจมาก หรือว่าฉันบังคับพี่เขามากไป บังคับตั้งแต่เรื่องแต่งงานแล้ว
ชีต้า
ผมยืนมองแผ่นหลังบางที่ยืนรับลมที่หัวเรือ ตอนนี้ผมพายัยเด็กแสบมาล่องเรือยอร์ชกลางทะเลตั้งแต่เช้าแล้ว นี่ใกล้เที่ยงยัยเด็กแสบก็ไม่คุยกับผม เหมือนตีตัวออกห่าง ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เหมือนเศร้าๆซึมๆ ทุกทีจะมาเกาะแกะนั่งพิงกอดผมไม่ยอมออกห่าง แต่วันนี้กลับไปนั่งอีกฝั่ง เงียบผิดปกติ