ฝ่ายเฟรดเดอริก เมื่อเห็นว่านิโคลัสรีบร้อนจากไปก็รีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว ทว่าก็ไม่ทัน เขาทันเพียงมองเห็นท้ายรถของเจ้านายหนุ่มกำลังพ้น รั้วคฤหาสน์ธอร์นตันเท่านั้น พ่อบ้านสูงวัยจึงหันไปสั่งเมดสาวซึ่งเดินผ่านมาพอดีด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“ไปบอกคนขับรถทีว่าให้เตรียมรถเดี๋ยวนี้เลย ผมจะตามมิสเตอร์ ธอร์นตันออกไป”
“ค่ะ คุณเฟรด”
“ไอ้ฝนเฮงซวย แกตกแบบนี้เมื่อไหร่มันจะถึงสักทีวะ!”
นิโคลัสบ่น เขาเหยียบคันเร่งด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่กฏหมายกำหนด และบางครั้งบางคราวยังเหยียบเกินเสียด้วยซ้ำ ชายหนุ่มนึกชังอากาศแปรปรวนของลอนดอนขึ้นมาจับใจเป็นครั้งแรก และขณะที่กำลังบ่นอย่างหัวเสียอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีคนพรวดพราดลงมา แต่เพราะคราวนี้เขาขับมาด้วยความเร็ว นิโคลัสจึงเหยียบเบรกเต็มแรงและหักพวกมาลัยหลบเต็มที่ แต่เพราะขับมาเร็วและฝนกำลังตก ถนนลื่น สุดท้ายรถจึงสะบัดหมุนคว้าง และพลิกคว่ำในที่สุด!
โครม!
เฟรดที่ต
